Άκης
Administrator
Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι η κατανάλωση υδατανθράκων είναι ίσως το χειρότερο πράγμα στην διατροφή όταν προσπαθούμε να χάσουμε βάρος και για τους περισσοτέρους αυτό είναι 100% αληθινό.
Όσο περισσότερο καιρό καταναλώνουμε τροφές αποτελούμενες από επεξεργασμένους υδατάνθρακες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να αναπτύξουμε αντίσταση σε μια από τις κυριότερες ορμόνες του σώματος μας, την ινσουλίνη, κάνοντας έτσι το χάσιμο βάρους εφιάλτη.
Παρότι η λειτουργία της ινσουλίνης είναι να μειώνει το επίπεδο της γλυκόζη στο αίμα έπειτα από κάθε γεύμα, καθώς επίσης να προωθεί τους υδατάνθρακες να αποθηκευτούν στους μυς με σκοπό την παροχή ενέργειας και όχι να αποθηκεύονται σαν λίπος, κάτι τέτοιο ωστόσο δεν συμβαίνει σε όσους έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη.
Έτσι με τον καιρό η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2, καθώς επίσης και σε άλλα προβλήματα όπως αυξημένο ρίσκο για όσος Αλτσχάιμερ, πρόωρη γήρανση, καρδιοπάθειες και άλλες ασθένειες που ίσως σχετίζονται με την ινσουλινοαντίσταση.
Φυσιολογικά, όταν καταναλώνουμε υδατάνθρακες, γίνεται το εξής
1. Ελάχιστη απελευθέρωση ινσουλίνης. Αυτό συμβαίνει όταν το σώμα είναι υπερβολικά ευαίσθητο στην ινσουλίνη. Όταν είναι, μόνο μια μικρή ποσότητα ινσουλίνης είναι απαραίτητη για να απομακρύνει την γλυκόζη από το αίμα. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα σώμα, καθώς είναι πολύ εύκολο για το σώμα να μην αποθηκεύσει λίπος.
2. Γρήγορη και αποδοτική απομάκρυνση της γλυκόζης. Αυτό επίσης συμβαίνει όταν το σώμα είναι ευαίσθητο στην ινσουλίνη.
3. Μέγιστη απορρόφηση γλυκογόνου. Το γλυκογόνο είναι ένας όρος για τους υδατάνθρακες που αποθηκεύονται στους μυς και το συκώτι. Όταν αυτοί οι ιστοί είναι ευαίσθητοι στην ινσουλίνη, η μεγαλύτερη ποσότητα της γλυκόζης θα αποθηκευτεί εκεί κυρίως σαν ρεζερβουάρ ενέργειας αντί να μετατραπεί απλά σε λίπος.
4. Ελάχιστη αποθήκευση λίπους. Όταν αυξάνεται η ευαισθησία στην ινσουλίνη, το σώμα μας επιλέγει να αποθηκεύσει τους υδατάνθρακες σαν ενέργεια, σε μυς και συκώτι, αντί για λίπος.
Ωστόσο τα παραπάνω δεν γίνονται σωστά, όταν υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη.
Πως βελτιώνεται η ευαισθησία στην ινσουλίνη;
Μια λύση είναι η επιλογή διατροφής υπερβολικά χαμηλή σε υδατάνθρακες και σε μεγάλη χρονική διάρκεια, ώστε το σώμα να προσπαθήσει να επιδιορθώσει από μόνο του τους υποδοχείς ινσουλίνης και να αυξηθεί πάλι η ευαισθησία τους προς αυτήν.
Ωστόσο υπάρχουν μερικά συστατικά που μπορούν να επιτύχουν επιδιόρθωση των υποδοχέων ινσουλίνης, ακόμη και με διατροφή που περιέχει υπερβολικούς υδατάνθρακες.
1. Κιννάμωμο του Μπούρμαν (Cinnamomum burmannii - ινδονησιακό κιννάμωμο).
Πρόκειται για ένα ισχυρό απόσταγμα από την ινδονησιακή κανέλα, το οποίο έχει δείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί την γλυκόζη έπειτα από ένα γεύμα πλούσιο σε υδατάνθρακες και παράλληλα να αυξήσει την ικανότητα να επεξεργαστεί κατάλληλα τους υδατάνθρακες το σώμα.
2. Βερβερίδα (Berberine - Berberis vulgaris).
Το βότανο αυτό χρησιμοποιούνταν για αρκετούς αιώνες στην Ινδία για τη θεραπεία συμπτωμάτων του γαστρεντερικού, είτε παθήσεων της χολής. Η βερβερίδα βελτιώνει την σύνδεση μεταξύ της ινσουλίνης και τους ανάλογους υποδοχείς της, ενώ παράλληλα αυξάνει την απορρόφηση των υδατανθράκων για ενέργεια των μυών και όχι για αποθήκευση λίπους.<br>
3. Pterocarpus Marsupium.
Πρόκειται για ένα βότανο που χρησιμοποιούνταν επίσης στην Ινδία. Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ινδία, έδειξε ότι μείωσε την ποσότητα της γλυκόζης στο αίμα 2 ώρες έπειτα από το γεύμα.
4. 4-υδροξυϊσολευκίνη (4-υδροξυ-ισολευκίνη , 4-hydroxyisoleucine).
Πρόκειται για ένα απόσταγμα από το φυτό τριγωνελλα (Fenugreek) και έδειξε σε έρευνες ότι μπορεί να αυξήσει την αποθήκευση των υδατανθράκων στους μυς σαν ενέργεια, ενώ παράλληλα μειώνει την αποθήκευση τους σαν λίπος, κυρίως επειδή διεγείρει την ευαισθησία των υποδοχέων ινσουλίνης στους ιστούς των μυών.<br>
5. R-Alpha Lipoic Acid (R-ALA, άλφα λιποϊκό οξύ).
Το άλφα λιποϊκό οξύ είναι ένα φυσικό αντιοξειδωτικό που παράγει το σώμα μας και υπάρχει σε φυτά και ζώα και φτιάχνεται από δύο ισόμεροι, το S-ALA και το R-ALA, όπου το R ισομερές είναι το πιο αποτελεσματικό. Σε έρευνες το R-ALA έδειξε ότι μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη ως και 25% μέσα σε τέσσερις εβδομάδες, ενώ είναι ιδιαίτερα ικανό να διαχειρίζεται την γλυκόζη στο αίμα.<br>
6. Θαμνόμουρο ή κόκκινο μύρτιλλο (lingonberry ή cowberry).
Δοκιμές έδειξαν ότι μπορούσε να αποτρέψει το επιπρόσθετο βάρος σε ποντίκια που ακολουθούσαν μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά. Το φρούτο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στις σκανδιναβικές χώρες και μπορεί επίσης να μειώσει τη χοληστερόλη και τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.<br>
Αναφορές
* Anderson RA, Broadhurst CL, Polansky MM, Schmidt WF, Khan A, Flanagan VP, Schoene NW, Graves DJ. Isolation and characterization of polyphenol type-A polymers from cinnamon with insulin-like biological activity. J Agric Food Chem. 2004 Jan 14;52(1):65-70.<br>
* Jarvill-Taylor KJ, Anderson RA, Graves DJ. A hydroxychalcone derived from cinnamon functions as a mimetic for insulin in 3T3-L1 adipocytes. J Am Coll Nutr. 2001 Aug;20(4):327-36.<br>
* Hlebowicz J, Darwiche G, Bjorgell O and Almer LO. Effect of cinnamon on postprandial blood glucose, gastric emptying, and satiety in healthy subjects. Am J Clin Nutr 2007; 85: 1552-1556.<br>
* Rayasam GV, et al. Identification of berberine as a novel agonist of fatty acid receptor GPR40. Phytother Res. 2010 Aug;24(8):1260-3.<br>
* Zhang H, Wei J, Xue R, Wu JD, Zhao W, Wang ZZ, Wang SK, Zhou ZX, Song DQ, Wang YM, Pan HN, Kong WJ, Jiang JD. Berberine lowers blood glucose in type 2 diabetes mellitus patients through increasing insulin receptor expression. Metabolism. 2010 Feb;59(2):285-92.<br>
* Kong WJ, Zhang H, Song DQ, Xue R, Zhao W, Wei J, Wang YM, Shan N, Zhou ZX, Yang P, You XF, Li ZR, Si SY, Zhao LX, Pan HN, Jiang JD. Berberine reduces insulin resistance through protein kinase C-dependent up-regulation of insulin receptor expression. Metabolism. 2009 Jan;58(1):109-19.<br>
* Jun Yina,b,*, Huili Xinga, and Jianping Yeb. Efficacy of Berberine in Patients with Type 2 Diabetes. Metabolism. 2008 May ; 57(5): 712–717.<br>
* Sawhney, P.L. and Seshadri, T.R. 1956. Special chemical components of commercial woods and related plant materials: Part IV - Phenolic components of some Pterocarpus species. Journal of Science in India, Res. 15C, 154.<br>
* Dravya Gund Vigyan (Baidyanath Prakashan); Gaon Ki Aushadhi Ratna (Kalida) Part I and II, Bhavprakash Nighantu.<br>
* Dharmadhikari, S.D., Patki, V.P. and Dashputra, P.O. 1984. Study of mechanism of hypoglycaemia due to Pterocarpus marsupium. Abstr of paper presenled of XVIth Ann Conf.. Indian Pharmacol Soc., Ajmer, Dec. 28-30, 1983. Indian J Pharmacol 16, 61.<br>
* Ahmad F, Khan MM, Rastogi AK, Chaubey M, Kidwai JR. Effect of (-)epicatechin on cAMP content, insulin release and conversion of proinsulin to insulin in immature and mature rat islets in vitro. Indian J Exp Biol. 1991 Jun;29(6):516-20.<br>
* Indian Council of Medical Research (ICMR), Collaborating Centres, New Delhi. Flexible dose open trial of Vijayasar (Pterocarpus marsupium) in cases of newly-diagnosed non-insulin-dependent diabetes mellitus. Indian J Med Res 1998 Nov;108:253<br>
* Ruby BC, Gaskill SE, Slivka D, Harger SG. The addition of fenugreek extract (Trigonella foenum-graecum) to glucose feeding increases muscle glycogen resynthesis after exercise. Amino Acids. 2005 Feb;28(1):71-6. Epub 2004 Dec 2.<br>
* Hannan JM, Ali L, Rokeya B, Khaleque J, Akhter M, Flatt PR, Abdel-Wahab YH. Soluble dietary fibre fraction of Trigonella foenum-graecum (fenugreek) seed improves glucose homeostasis in animal models of type 1 and type 2 diabetes by delaying carbohydrate digestion and absorption, and enhancing insulin action. Br J Nutr. 2007 Mar;97(3):514-21.<br>
* Hermann R, Niebch G, Borbe HO, et al. Enantioselective pharmacokinetics and bioavailability of different racemic alpha-lipoic acid formulations in healthy volunteers. Eur J Pharm Sci. 1996;4:167-174.<br>
* Jacob S, Rett K, Henriksen EJ, Haring HU. Thioctic acid--effects on insulin sensitivity and glucose-metabolism. Biofactors. 1999;10(2-3):169-174.
Όσο περισσότερο καιρό καταναλώνουμε τροφές αποτελούμενες από επεξεργασμένους υδατάνθρακες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να αναπτύξουμε αντίσταση σε μια από τις κυριότερες ορμόνες του σώματος μας, την ινσουλίνη, κάνοντας έτσι το χάσιμο βάρους εφιάλτη.
Παρότι η λειτουργία της ινσουλίνης είναι να μειώνει το επίπεδο της γλυκόζη στο αίμα έπειτα από κάθε γεύμα, καθώς επίσης να προωθεί τους υδατάνθρακες να αποθηκευτούν στους μυς με σκοπό την παροχή ενέργειας και όχι να αποθηκεύονται σαν λίπος, κάτι τέτοιο ωστόσο δεν συμβαίνει σε όσους έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη.
Έτσι με τον καιρό η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2, καθώς επίσης και σε άλλα προβλήματα όπως αυξημένο ρίσκο για όσος Αλτσχάιμερ, πρόωρη γήρανση, καρδιοπάθειες και άλλες ασθένειες που ίσως σχετίζονται με την ινσουλινοαντίσταση.
Φυσιολογικά, όταν καταναλώνουμε υδατάνθρακες, γίνεται το εξής
1. Ελάχιστη απελευθέρωση ινσουλίνης. Αυτό συμβαίνει όταν το σώμα είναι υπερβολικά ευαίσθητο στην ινσουλίνη. Όταν είναι, μόνο μια μικρή ποσότητα ινσουλίνης είναι απαραίτητη για να απομακρύνει την γλυκόζη από το αίμα. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα σώμα, καθώς είναι πολύ εύκολο για το σώμα να μην αποθηκεύσει λίπος.
2. Γρήγορη και αποδοτική απομάκρυνση της γλυκόζης. Αυτό επίσης συμβαίνει όταν το σώμα είναι ευαίσθητο στην ινσουλίνη.
3. Μέγιστη απορρόφηση γλυκογόνου. Το γλυκογόνο είναι ένας όρος για τους υδατάνθρακες που αποθηκεύονται στους μυς και το συκώτι. Όταν αυτοί οι ιστοί είναι ευαίσθητοι στην ινσουλίνη, η μεγαλύτερη ποσότητα της γλυκόζης θα αποθηκευτεί εκεί κυρίως σαν ρεζερβουάρ ενέργειας αντί να μετατραπεί απλά σε λίπος.
4. Ελάχιστη αποθήκευση λίπους. Όταν αυξάνεται η ευαισθησία στην ινσουλίνη, το σώμα μας επιλέγει να αποθηκεύσει τους υδατάνθρακες σαν ενέργεια, σε μυς και συκώτι, αντί για λίπος.
Ωστόσο τα παραπάνω δεν γίνονται σωστά, όταν υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη.
Πως βελτιώνεται η ευαισθησία στην ινσουλίνη;
Μια λύση είναι η επιλογή διατροφής υπερβολικά χαμηλή σε υδατάνθρακες και σε μεγάλη χρονική διάρκεια, ώστε το σώμα να προσπαθήσει να επιδιορθώσει από μόνο του τους υποδοχείς ινσουλίνης και να αυξηθεί πάλι η ευαισθησία τους προς αυτήν.
Ωστόσο υπάρχουν μερικά συστατικά που μπορούν να επιτύχουν επιδιόρθωση των υποδοχέων ινσουλίνης, ακόμη και με διατροφή που περιέχει υπερβολικούς υδατάνθρακες.
1. Κιννάμωμο του Μπούρμαν (Cinnamomum burmannii - ινδονησιακό κιννάμωμο).
Πρόκειται για ένα ισχυρό απόσταγμα από την ινδονησιακή κανέλα, το οποίο έχει δείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί την γλυκόζη έπειτα από ένα γεύμα πλούσιο σε υδατάνθρακες και παράλληλα να αυξήσει την ικανότητα να επεξεργαστεί κατάλληλα τους υδατάνθρακες το σώμα.
2. Βερβερίδα (Berberine - Berberis vulgaris).
Το βότανο αυτό χρησιμοποιούνταν για αρκετούς αιώνες στην Ινδία για τη θεραπεία συμπτωμάτων του γαστρεντερικού, είτε παθήσεων της χολής. Η βερβερίδα βελτιώνει την σύνδεση μεταξύ της ινσουλίνης και τους ανάλογους υποδοχείς της, ενώ παράλληλα αυξάνει την απορρόφηση των υδατανθράκων για ενέργεια των μυών και όχι για αποθήκευση λίπους.<br>
3. Pterocarpus Marsupium.
Πρόκειται για ένα βότανο που χρησιμοποιούνταν επίσης στην Ινδία. Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ινδία, έδειξε ότι μείωσε την ποσότητα της γλυκόζης στο αίμα 2 ώρες έπειτα από το γεύμα.
4. 4-υδροξυϊσολευκίνη (4-υδροξυ-ισολευκίνη , 4-hydroxyisoleucine).
Πρόκειται για ένα απόσταγμα από το φυτό τριγωνελλα (Fenugreek) και έδειξε σε έρευνες ότι μπορεί να αυξήσει την αποθήκευση των υδατανθράκων στους μυς σαν ενέργεια, ενώ παράλληλα μειώνει την αποθήκευση τους σαν λίπος, κυρίως επειδή διεγείρει την ευαισθησία των υποδοχέων ινσουλίνης στους ιστούς των μυών.<br>
5. R-Alpha Lipoic Acid (R-ALA, άλφα λιποϊκό οξύ).
Το άλφα λιποϊκό οξύ είναι ένα φυσικό αντιοξειδωτικό που παράγει το σώμα μας και υπάρχει σε φυτά και ζώα και φτιάχνεται από δύο ισόμεροι, το S-ALA και το R-ALA, όπου το R ισομερές είναι το πιο αποτελεσματικό. Σε έρευνες το R-ALA έδειξε ότι μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη ως και 25% μέσα σε τέσσερις εβδομάδες, ενώ είναι ιδιαίτερα ικανό να διαχειρίζεται την γλυκόζη στο αίμα.<br>
6. Θαμνόμουρο ή κόκκινο μύρτιλλο (lingonberry ή cowberry).
Δοκιμές έδειξαν ότι μπορούσε να αποτρέψει το επιπρόσθετο βάρος σε ποντίκια που ακολουθούσαν μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά. Το φρούτο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στις σκανδιναβικές χώρες και μπορεί επίσης να μειώσει τη χοληστερόλη και τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.<br>
Αναφορές
* Anderson RA, Broadhurst CL, Polansky MM, Schmidt WF, Khan A, Flanagan VP, Schoene NW, Graves DJ. Isolation and characterization of polyphenol type-A polymers from cinnamon with insulin-like biological activity. J Agric Food Chem. 2004 Jan 14;52(1):65-70.<br>
* Jarvill-Taylor KJ, Anderson RA, Graves DJ. A hydroxychalcone derived from cinnamon functions as a mimetic for insulin in 3T3-L1 adipocytes. J Am Coll Nutr. 2001 Aug;20(4):327-36.<br>
* Hlebowicz J, Darwiche G, Bjorgell O and Almer LO. Effect of cinnamon on postprandial blood glucose, gastric emptying, and satiety in healthy subjects. Am J Clin Nutr 2007; 85: 1552-1556.<br>
* Rayasam GV, et al. Identification of berberine as a novel agonist of fatty acid receptor GPR40. Phytother Res. 2010 Aug;24(8):1260-3.<br>
* Zhang H, Wei J, Xue R, Wu JD, Zhao W, Wang ZZ, Wang SK, Zhou ZX, Song DQ, Wang YM, Pan HN, Kong WJ, Jiang JD. Berberine lowers blood glucose in type 2 diabetes mellitus patients through increasing insulin receptor expression. Metabolism. 2010 Feb;59(2):285-92.<br>
* Kong WJ, Zhang H, Song DQ, Xue R, Zhao W, Wei J, Wang YM, Shan N, Zhou ZX, Yang P, You XF, Li ZR, Si SY, Zhao LX, Pan HN, Jiang JD. Berberine reduces insulin resistance through protein kinase C-dependent up-regulation of insulin receptor expression. Metabolism. 2009 Jan;58(1):109-19.<br>
* Jun Yina,b,*, Huili Xinga, and Jianping Yeb. Efficacy of Berberine in Patients with Type 2 Diabetes. Metabolism. 2008 May ; 57(5): 712–717.<br>
* Sawhney, P.L. and Seshadri, T.R. 1956. Special chemical components of commercial woods and related plant materials: Part IV - Phenolic components of some Pterocarpus species. Journal of Science in India, Res. 15C, 154.<br>
* Dravya Gund Vigyan (Baidyanath Prakashan); Gaon Ki Aushadhi Ratna (Kalida) Part I and II, Bhavprakash Nighantu.<br>
* Dharmadhikari, S.D., Patki, V.P. and Dashputra, P.O. 1984. Study of mechanism of hypoglycaemia due to Pterocarpus marsupium. Abstr of paper presenled of XVIth Ann Conf.. Indian Pharmacol Soc., Ajmer, Dec. 28-30, 1983. Indian J Pharmacol 16, 61.<br>
* Ahmad F, Khan MM, Rastogi AK, Chaubey M, Kidwai JR. Effect of (-)epicatechin on cAMP content, insulin release and conversion of proinsulin to insulin in immature and mature rat islets in vitro. Indian J Exp Biol. 1991 Jun;29(6):516-20.<br>
* Indian Council of Medical Research (ICMR), Collaborating Centres, New Delhi. Flexible dose open trial of Vijayasar (Pterocarpus marsupium) in cases of newly-diagnosed non-insulin-dependent diabetes mellitus. Indian J Med Res 1998 Nov;108:253<br>
* Ruby BC, Gaskill SE, Slivka D, Harger SG. The addition of fenugreek extract (Trigonella foenum-graecum) to glucose feeding increases muscle glycogen resynthesis after exercise. Amino Acids. 2005 Feb;28(1):71-6. Epub 2004 Dec 2.<br>
* Hannan JM, Ali L, Rokeya B, Khaleque J, Akhter M, Flatt PR, Abdel-Wahab YH. Soluble dietary fibre fraction of Trigonella foenum-graecum (fenugreek) seed improves glucose homeostasis in animal models of type 1 and type 2 diabetes by delaying carbohydrate digestion and absorption, and enhancing insulin action. Br J Nutr. 2007 Mar;97(3):514-21.<br>
* Hermann R, Niebch G, Borbe HO, et al. Enantioselective pharmacokinetics and bioavailability of different racemic alpha-lipoic acid formulations in healthy volunteers. Eur J Pharm Sci. 1996;4:167-174.<br>
* Jacob S, Rett K, Henriksen EJ, Haring HU. Thioctic acid--effects on insulin sensitivity and glucose-metabolism. Biofactors. 1999;10(2-3):169-174.
Τελευταία επεξεργασία: