Απ: διαζοξιδη = ραστα???
οπως και η μινοξιδιλη ετσι και αυτο ανοιγει τα καναλια καλιου.
το προσπεκτους :22m:
Η διαζοξίδη είναι θειαζίδη χωρίς διουρητική δράση αλλά με έντονη αγγειοδιασταλτική. Είναι ενεργοποιητής καναλιών καλίου. Έχει επίσης υπεργλυκαιμική δράση. Προκαλεί ταχεία πτώση της αρτηριακής πίεσης σε υπερτασική κρίση και δίνεται ταχέως ΕΦ (1-2 λεπτά) σε δόση 150mg. Επειδή προκαλεί υπεργλυκαιμία προηγείται η χορήγηση αντιδιαβητικού δισκίου χλωροπροπαμίδης. Η υπεργλυκαιμία οφείλεται στην αναστολή της έκκρισης της ινσουλίνης . H δράση της διαζοξίδης είναι αντίθετη από αυτή των σουλφονυλουριών. Παρατηρείται άθροιση στο β-κύτταρο. Η διαζοξίδη έχει επίσης μια μέτρια ικανότητα να αναστέλλει την περιφερική χρησιμοποίηση γλυκόζης από τους μυς και να διεγείρει την ηπατική νεογλυκογένεση. Στην υπεργλυκαιμία χορηγείται από το στόμα.
Φαρμακοκινητική.
Η διαζοξίδη κυκλοφορεί κυρίως συνδεδεμένη με πρωτεΐνες του πλάσματος (>90%) και έχει χρόνο ημίσειας ζωής περίπου 48 ώρες. Η δράση της σε υπερτασική κρίση είναι ταχεία. Στην υπογλυκαιμία σε οποιαδήποτε δόση και αν χορηγηθεί στον ασθενή, αυτή θα πρέπει να διατηρείται σταθερή για μερικές ημέρες πριν εκτιμηθεί το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ενδείξεις
1. Υπερτασική κρίση (με εκδηλώσεις από διάφορα όργανα όπου η αρτηριακή πίεση πρέπει να μειωθεί σε φυσιολογικά επίπεδα σε λιγότερο από 1 ώρα, όπως υπερτασική εγκεφαλοπάθεια, κακοήθης υπέρταση, εκλαμψία, αλλά όχι σε ενδοκρανιακή αιμορραγία ή ισχαιμία μυοκαρδίου)
2. Υπογλυκαιμία (ινσουλίνωμα, νησιδιοβλάστωμα κ.ά.)
Αντενδείξεις.
Υπερευαισθησία στο φάρμακο, ισχαιμική καρδιοπάθεια, λειτουργικές υπογλυκαιμίες, κύηση.
Προσοχή.
" Υπέρταση Σε υπερτασική κρίση χορηγείται ενδοφλέβια σε 2 λεπτά. Να προηγείται χορήγηση αντιδιαβητικού δισκίου για πρόληψη υπεργλυκαιμίας. Προσοχή η δόση να μη υπερβαίνει τα 150mg για αποφυγή κινδύνου στηθάγχη, εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Να προηγείται η λήψη α
" Υπογλυκαιμία. Σε υπογλυκαιμία χορηγείται από το στόμα χρονίως. Προσοχή σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια και καρδιακή ανεπάρκεια.
Κύηση
Δεν χορηγείται
Γαλουχία
Δεν χορηγείται
Παρενέργειες.
Σε Υπερτασική κρίση οι παρενέργειες είναι Υπόταση, ταχυκαρδία, υπεργλυκαιμία Σε Υπογλυκαιμία η διαζοξίδη έχει αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες που μερικές φορές περιορίζουν τη χρήση της στη θεραπεία της υπογλυκαιμίας. Περιλαμβάνουν την κατακράτηση Na+ και υγρών, την υπερουριχαιμία, την υπερτρίχωση (ειδικά σε παιδιά), τη θρομβοκυτοπενία και τη λευκοπενία. Το φάρμακο έχει τάση να προκαλεί ναυτία και εμετό και έτσι χορηγείται συνήθως σε διαιρεμένες δόσεις με τα γεύματα. Σπάνια μπορεί να συμβεί διαβητική κετοξέωση και υπερωσμωτικό μη κετωτικό κώμα. Άλλες παρενέργειες είναι παροδική υπόταση, εξάνθημα, αύξηση ουρίας, εξωπυραμιδικές εκδηλώσεις.
Προφυλάξεις
Σε Υπερτασική κρίση Να προηγείται αντιδιαβητικό δισκίο πριν την ΕΦ χορήγηση για αποφυγή υπεργλυκαιμίας. Συνεχής παρακολούθηση αρτηριακής πίεσης από την έναρξη χορήγησης του φαρμάκου
Σε Υπογλυκαιμία Παρακολούθηση σακχάρου αίματος για αποφυγή υπεργλυκαιμίας. Η δόση πρέπει να είναι σταθερή για μερικές ημέρες ώστε να εκτιμηθεί η σχέση δόσης/αποτελέσματος. Η ανυπομονησία για γρήγορα αποτελέσματα με αύξηση δόσης μπορεί να προκαλέσει διαβητική κετοξέωση, επειδή το φάρμακο έχει μεγάλο χρόνο ημιζωής και αθροίζεται.. Η υπερτρίχωση υποχωρεί με τη διακοπή του φαρμάκου.
Επίδραση στην οδήγηση.
Στη χρόνια χορήγηση Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή λόγω των διακυμάνσεων του σακχάρου αίματος. Μέτρηση σακχάρου θα πρέπει να γίνεται πριν από την οδήγηση και ανά 3 ώρες. Επί συμπτωμάτων υπογλυκαιμίας η οδήγηση θα πρέπει να σταματά έως ότου ανανήψει ο ασθενής. Πρέπει να υπάρχουν ταμπλέτες γλυκόζης ή άλλης μορφής υδατάνθρακες ταχείας απορρόφησης στο αυτοκίνητο. Σε ασθενείς με ανεπίγνωστες υπογλυκαιμίες η οδήγηση δεν θα πρέπει να επιτρέπεται.
Αλληλεπιδράσεις.
Η υποκαλιαιμία αυξάνει την υπεργλυκαιμική του δράση, ενώ τα θειαζιδικά και άλλα διουρητικά αυξάνουν όχι μόνο την υπεργλυκαιμική αλλά την αντιϋπερτασική και υπερουριχαιμική του δράση. Οι α- αναστολείς ανταγωνίζονται την υπεργλυκαιμική του δράση. Ενισχύει πιθανώς τη δράση των αντιπηκτικών.
Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε πίνακα αλληλεπιδράσεων
Υπερδοσολογία:
Σε υπερτασική κρίση η υπερδοσολογία προκαλεί ταχεία πτώση της αρτηριακής πίεσης με κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, στηθάγχης ή εμφράγματος. Αντιμετώπιση συμπτωματική. Σε χρόνια χορήγηση η υπερδοσολογία θα προκαλέσει ναυτία, εμετό, διαβητική κετοξέωση και υπερωσμωτικό μη κετωτικό κώμα, κατακράτηση υγρών. Η αντιμετώπιση γίνεται με χορήγηση ινσουλίνης, υγρών και διόρθωση ηλεκτρολυτικών διαταραχών. Ο ασθενής να παρακολουθείται μερικές ημέρες λόγω του μεγάλου χρόνου ημιζωής της διαζοξίδης.
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΩΝ
Δοσολογία.
Υπέρταση. Ταχεία ενδοφλέβια έγχυση 150mg. Να προηγείται χορήγηση αντιδιαβητικού δισκίου για πρόληψη υπεργλυκαιμίας. Υπογλυκαιμία. Από το στόμα για τους ενήλικους 3- 8 mg/kg σε 2-3 δόσεις. Σε νεογνά και βρέφη 8-15 mg/kg.
Συσκευασία Φιαλίδιο με ενέσιμο διάλυμα 300mg/20ml. Καψουλες 25mg και 100mg
