Καλησπέρα, είμαι σχετικά νέο μέλος, σπάνια κάνω post και γενικά διάβαζα κυρίως συζητήσεις περί μεταμόσχευσης. Είμαι 32, η αραίωση έχει ξεκινήσει περίπου από τα 18. Έχω δοκιμάσει μόνο μινοξιδίλη και ένα σκεύασμα τύπου φυσικού DHT blocker.
Δουλεύω στην έρευνα από το 2005 σε πειραματικούς ποντικούς, σε ανθρώπινες και «ποντικίσιες» κυτταροκαλλιέργειες ινοβλαστών, όπου έχω χρησιμοποιήσει στα πειράματά μου (δυστυχώς όχι για την τριχόπτωση, αλλά για καρκίνο) FGF9, FGF10, FGF1, FGF2 αλλά και dox. Δεν έχω τόσες δημοσιεύσεις όσες ο Cotsarelis αλλά θυμάμαι στο ξεκίνημά μου στην έρευνα, μια περίοδο όπου στο site του όταν είχε δημοσιεύσει κάποιες εργασίες του στο nature για κάποιους άλλους παράγοντες και μοριακά μονοπάτια (wnt, shh, vegf κα) που σχετίζονται με την τριχόπτωση και τότε ζητούσε εθελούσιες χρηματοδοτήσεις για να στηρίξουν την έρευνά του. Εννοείται πως το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα τότε ήταν να πάω να δουλέψω γι αυτόν . Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι πολλά μέλη του συγκεκριμένου φόρουμ έχετε κάνει βιβλιογραφική έρευνα σχεδόν επιστημονική και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι έχετε πειραματιστεί ή σχεδιάζετε να πειραματιστείτε προσωπικά. Παραβλέπετε όμως κάποιες βασικές αρχές της επιστημονικής έρευνας στο πειραματικό κομμάτι, όπως ότι το δείγμα είναι μικρό (ένας δηλαδή), δεν υπάρχει αρνητικό control πχ placebo, το διαφορετικό και μοναδικό γενετικό υπόβαθρο του καθενός και φυσικά την έλλειψη αντικειμενικής παρακολούθησης. Ειδικά το τελευταίο είναι και το πιο επικίνδυνο δεδομένου ότι δεν μπορείτε πάντα να προλάβετε να παρατηρήσετε τυχόν παρενέργειες.
Και τώρα θα μπω στο θέμα του φόρουμ περί FGF9 και Doxycycline. Κανένας αυξητικός παράγοντας που δεν παράγεται από το σώμα μας σε φυσιολογικά επίπεδα δεν μπορεί να θεωρηθεί ακίνδυνος. Αν ήταν έτσι τότε θα παίρναμε όλοι ένα κατάλληλο κοκτέιλ από αυξητική ορμόνη, ινσουλίνη, τεστοστερόνη κα, και θα ήμασταν νέοι σχεδόν για πάντα! Δεν το λέω ειρωνικά, απλά τονίζω την επικινδυνότητα. Σας υπενθυμίζω ότι ακόμα και τα θετικά αποτελέσματα της μινοξιδίλης στην τριχόπτωση παρουσιάστηκαν ως παρενέργειες ενός φαρμάκου που είχε χρησιμοποιηθεί δια στόματος και η δραστική ουσία έφτασε μέχρι τα αγγεία του τριχωτού της κεφαλής. Επίσης συμβαίνει και το αντίθετο, γι αυτό και η τοπική χρήση μινοξιδίλης παρουσιάζει παρενέργειες σε άλλα όργανα πέραν του τριχωτού της κεφαλής. Φανταστείτε λοιπόν αν χρησιμοποιηθεί ένας αυξητικός παράγοντας τοπικά, θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει στην κυκλοφορία του αίματος και με πιθανές επιπτώσεις σε άλλα όργανα. Υπενθυμίζω ότι τόσο ο FGF9 αλλά και τα υπόλοιπα σκευάσματα που περιέχουν παράγοντες όπως wnt, vegf σχετίζονται άμεσα με μοριακά μονοπάτια καρκινογένεσης. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν θα χορηγούσε κάποιος γιατρός ή επιστήμονας ένα αντιβιοτικό σε χρόνια εφαρμογή, έστω και τοπικά για τη θεραπεία της τριχόπτωσης.
Τέλος, δεν ήθελα να προσβάλλω κανέναν, η δουλειά που κάνετε στο φόρουμ είναι εντυπωσιακή και γι αυτό ήθελα να συμμετάσχω στη συζήτηση. Εννοείται, πως η επιστήμη προχώρησε και από ερευνητές που δοκίμασαν πάνω τους τα ευρήματά τους. Πολλοί όμως από αυτούς είχαν άσχημη εξέλιξη.
