Η αντιμετώπιση της τριχόπτωσης χωρίς βιασύνες και η πληροφόρηση είναι τα πρώτα βήματα όπως τόνισα στο προηγούμενο ποστ. Ποια είναι όμως η συνέχεια;
H επόμενη φάση αφορά το consultation, την επίσκεψη δηλαδή σε γιατρούς και κλινικές έτσι ώστε να αξιολογήσουν το πρόβλημα και να προτείνουν λύσεις. Εδώ χρειάζεται προσοχή. Σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα αλλά η ποιότητα.
Παίρνω σαν παράδειγμα την δικιά μου περίπτωση. Έκανα 4 consultation. 1 στην Ελλάδα, 1 στην Τουρκία (ASMED), 1 στην Κύπρο (HDC), 1 στον Lorenzo. Τo πρώτο cons ήταν στην Ελλάδα (με γιατρό), χαμηλού επιπέδου πρακτικά μου είπε πόσα τριχοθυλάκια θα μου βάλει χωρίς ουσιαστική ανάλυση της περιπτωσής μου, είτε ήμουν εγώ είτε κάποιος άλλος μάλλον τα ίδια θα έλεγε. Το επόμενο ήταν στην Τουρκία και ήταν υπεραναλυτικό. Έγιναν όλες οι μετρήσεις, αναλύθηκε εκτενώς η περιπτωσή μου, εντοπίστηκε η αδυναμία της πολύ μικρής δότριας περιοχής (πιθανότητα DUPA) και τελικά μου δόθηκε πλήρη ανάλυση και ένα πλάνο επεμβάσεων. Εδώ η επίσκεψη άξιζε. Το επόμενο ήταν στην Κύπρο, μια ελαφρώς καλύτερη κατάσταση σε σχέση με την Ελλάδα αλλά επειδή δεν είδα γιατρό αλλά εκπρόσωπο, περιορίστηκε σε ένα καλό ευχολόγιο. Τελειώνοντας αυτά τα 3 cons και παρόλο που δεν είχα τις γνώσεις που έχω σήμερα, κατάλαβα ότι δεν μπορώ να προχωρήσω σε επέμβαση πριν κάνω ένα άκομα υπεραναλυτικό cons επιπέδου ASMED αφού τα άλλα 2 ήταν σαν να μην έγιναν. Έτσι παρόλο ότι είχα δώσει προκαταβολή για επέμβαση στην ASMED πέταξα Ισπανία για ένα ακόμα cons με Λορενζο. Το επίπεδο και εδώ υψηλότατο, παρόμοιο με την ASMED αλλά με μια διαφορά. Υπήρχε περισσότερη ειλικρίνεια (τελικά δεν είχα DUPA) και όλα όσα μου είπε ο γιατρός σχετικά με το μελλοντικό πλάνο ήταν τεκμηριωμένα και σε αντιστοιχία με τις μετρήσεις και το κεφάλι μου. Πιο συντηρητική προσέγγιση. Είπε όχι στα θέλω μου αλλά μου το τεκμηρίωσε, μου ανέλυσε τους κινδύνους. Έκλεισα εκεί και ακύρωσα την ASMED (παίρνοντας πίσω την προκαταβολή). Σήμερα που έχω τις γνώσεις και την εμπειρία θεωρώ ότι έκανα την καλύτερη επιλογή. Όχι μόνο εκ του αποτελέσματος αλλά λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της περιπτωσής μου σε σχέση με τον τρόπο που δουλεύει ο Ισπανός και η ASMED. Πιθανότατα σε άλλη περίπτωση να μην υπήρχε διαφορά. Η επιτυχία όφειλεται σαφώς και στο γεγονός ότι δεν είχα οικονομικό θέμα όπως και το ότι ήμουν ανοιχτός να πάω οπουδήποτε στο εξωτερικό.
Τα cons γίνονται συνήθως δωρεάν. Αν τα κάνεις στην Ελλάδα πρακτικά δεν έχεις κόστος. Παρόλαυτα θεωρώ ότι ακόμα και σήμερα τα cons στην εγχώριες κλινικές είναι προβληματικά. Σίγουρα έχουν γίνει προσπάθειες σε σχέση με το παρελθόν αλλά δεν μπορώ και να ξεχάσω ότι σε κάθε cons με τον Λορενζο έβλεπα μμ σε δότριες που είχαν DUPA και είχαν κάνει cons σε σχεδόν όλες τις Ελληνικές κλινικές χωρίς κάποιος να τους πει ότι χωρίς φαρμακευτική αγωγή δεν μπορείς να κάνεις μμ, είναι πεταμένα χρήματα και λάθος στρατηγική.
Ως εκ τούτου θεωρώ ότι παράλληλα με τα εγχώρια, 1 τουλάχιστον cons στο εξωτερικό σε καλή κλινική με μεγάλη λίστα αναμονής για επέμβαση είναι must. Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να κάνεις εκεί την επέμβαση απλά πρέπει να μάθεις όσο πιο αντικειμενικά μπορείς την αλήθεια για το κεφάλι σου. Είναι προτιμότερο να ξοδέψει κάποιος 300-400€ σε ένα αεροπορικό εισιτήριο αλλά να ξέρει με σιγουριά τι του γίνεται και να αρχίσει σωστά. Καλό είναι αυτό το έξοδο να μπαίνει στον προυπολογισμό από την αρχή. Το cons με γνωστή κλινική/γιατρό με μεγάλη λιστα αναμονής δεν το γράφω τυχαία. Μην ξεχνάτε ότι μια κλινική μμ είναι μια επιχείρηση με πολύ χαμηλό ιατρικό ρίσκο, ακόμα και μια αποτυχία δεν έχει επίπτωση στην υγεία του ασθενή. Το αν είναι επιτυχημένο ή όχι ένα αποτέλεσμα είναι πολύ υποκειμενικό και το αν είναι σωστό ή όχι στρατηγικά θα φανεί σε αρκετά χρόνια. Άρα, σε πολλές κλινικές, η ανάγκη να γεμίσουν τα χειρουργεία έρχεται πολλές φορές σε αντίθεση με τι είναι πραγματικά σωστό για τον ασθενή σε βάθος χρόνου. Επικρατεί η λογική «αν δεν τον χειρουργήσω εγώ θα το κάνει κάποιος άλλος» και αρχίζουν οι εκπτώσεις και το γκριζάρισμα στο τι είναι δόκιμο ή μη. Έτσι λοιπόν έχεις περισσότερες πιθανότητες ενας «χορτασμένος» γιατρός να σου πει κατάματα την αλήθεια αφού ένας ασθενής λιγότερος δεν θα έχει οικονομική επίπτωση παρά κάποιος που «καίγεται» για να βρει πελάτες. Φυσικά υπάρχουν και οι ηθικοί γιατροί αλλά δεν υπάρχει μεθοδολογία για να τους ξεχωρίσεις εύκολα, ότι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός. Αυτό που προτείνω είναι πιο σίγουρο. Τέλος να προσθέσω ότι αυτά που γράφω δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, τα έχω ακούσει και ίσως με πιο ωμό τρόπο.
H επόμενη φάση αφορά το consultation, την επίσκεψη δηλαδή σε γιατρούς και κλινικές έτσι ώστε να αξιολογήσουν το πρόβλημα και να προτείνουν λύσεις. Εδώ χρειάζεται προσοχή. Σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα αλλά η ποιότητα.
Παίρνω σαν παράδειγμα την δικιά μου περίπτωση. Έκανα 4 consultation. 1 στην Ελλάδα, 1 στην Τουρκία (ASMED), 1 στην Κύπρο (HDC), 1 στον Lorenzo. Τo πρώτο cons ήταν στην Ελλάδα (με γιατρό), χαμηλού επιπέδου πρακτικά μου είπε πόσα τριχοθυλάκια θα μου βάλει χωρίς ουσιαστική ανάλυση της περιπτωσής μου, είτε ήμουν εγώ είτε κάποιος άλλος μάλλον τα ίδια θα έλεγε. Το επόμενο ήταν στην Τουρκία και ήταν υπεραναλυτικό. Έγιναν όλες οι μετρήσεις, αναλύθηκε εκτενώς η περιπτωσή μου, εντοπίστηκε η αδυναμία της πολύ μικρής δότριας περιοχής (πιθανότητα DUPA) και τελικά μου δόθηκε πλήρη ανάλυση και ένα πλάνο επεμβάσεων. Εδώ η επίσκεψη άξιζε. Το επόμενο ήταν στην Κύπρο, μια ελαφρώς καλύτερη κατάσταση σε σχέση με την Ελλάδα αλλά επειδή δεν είδα γιατρό αλλά εκπρόσωπο, περιορίστηκε σε ένα καλό ευχολόγιο. Τελειώνοντας αυτά τα 3 cons και παρόλο που δεν είχα τις γνώσεις που έχω σήμερα, κατάλαβα ότι δεν μπορώ να προχωρήσω σε επέμβαση πριν κάνω ένα άκομα υπεραναλυτικό cons επιπέδου ASMED αφού τα άλλα 2 ήταν σαν να μην έγιναν. Έτσι παρόλο ότι είχα δώσει προκαταβολή για επέμβαση στην ASMED πέταξα Ισπανία για ένα ακόμα cons με Λορενζο. Το επίπεδο και εδώ υψηλότατο, παρόμοιο με την ASMED αλλά με μια διαφορά. Υπήρχε περισσότερη ειλικρίνεια (τελικά δεν είχα DUPA) και όλα όσα μου είπε ο γιατρός σχετικά με το μελλοντικό πλάνο ήταν τεκμηριωμένα και σε αντιστοιχία με τις μετρήσεις και το κεφάλι μου. Πιο συντηρητική προσέγγιση. Είπε όχι στα θέλω μου αλλά μου το τεκμηρίωσε, μου ανέλυσε τους κινδύνους. Έκλεισα εκεί και ακύρωσα την ASMED (παίρνοντας πίσω την προκαταβολή). Σήμερα που έχω τις γνώσεις και την εμπειρία θεωρώ ότι έκανα την καλύτερη επιλογή. Όχι μόνο εκ του αποτελέσματος αλλά λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της περιπτωσής μου σε σχέση με τον τρόπο που δουλεύει ο Ισπανός και η ASMED. Πιθανότατα σε άλλη περίπτωση να μην υπήρχε διαφορά. Η επιτυχία όφειλεται σαφώς και στο γεγονός ότι δεν είχα οικονομικό θέμα όπως και το ότι ήμουν ανοιχτός να πάω οπουδήποτε στο εξωτερικό.
Τα cons γίνονται συνήθως δωρεάν. Αν τα κάνεις στην Ελλάδα πρακτικά δεν έχεις κόστος. Παρόλαυτα θεωρώ ότι ακόμα και σήμερα τα cons στην εγχώριες κλινικές είναι προβληματικά. Σίγουρα έχουν γίνει προσπάθειες σε σχέση με το παρελθόν αλλά δεν μπορώ και να ξεχάσω ότι σε κάθε cons με τον Λορενζο έβλεπα μμ σε δότριες που είχαν DUPA και είχαν κάνει cons σε σχεδόν όλες τις Ελληνικές κλινικές χωρίς κάποιος να τους πει ότι χωρίς φαρμακευτική αγωγή δεν μπορείς να κάνεις μμ, είναι πεταμένα χρήματα και λάθος στρατηγική.
Ως εκ τούτου θεωρώ ότι παράλληλα με τα εγχώρια, 1 τουλάχιστον cons στο εξωτερικό σε καλή κλινική με μεγάλη λίστα αναμονής για επέμβαση είναι must. Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να κάνεις εκεί την επέμβαση απλά πρέπει να μάθεις όσο πιο αντικειμενικά μπορείς την αλήθεια για το κεφάλι σου. Είναι προτιμότερο να ξοδέψει κάποιος 300-400€ σε ένα αεροπορικό εισιτήριο αλλά να ξέρει με σιγουριά τι του γίνεται και να αρχίσει σωστά. Καλό είναι αυτό το έξοδο να μπαίνει στον προυπολογισμό από την αρχή. Το cons με γνωστή κλινική/γιατρό με μεγάλη λιστα αναμονής δεν το γράφω τυχαία. Μην ξεχνάτε ότι μια κλινική μμ είναι μια επιχείρηση με πολύ χαμηλό ιατρικό ρίσκο, ακόμα και μια αποτυχία δεν έχει επίπτωση στην υγεία του ασθενή. Το αν είναι επιτυχημένο ή όχι ένα αποτέλεσμα είναι πολύ υποκειμενικό και το αν είναι σωστό ή όχι στρατηγικά θα φανεί σε αρκετά χρόνια. Άρα, σε πολλές κλινικές, η ανάγκη να γεμίσουν τα χειρουργεία έρχεται πολλές φορές σε αντίθεση με τι είναι πραγματικά σωστό για τον ασθενή σε βάθος χρόνου. Επικρατεί η λογική «αν δεν τον χειρουργήσω εγώ θα το κάνει κάποιος άλλος» και αρχίζουν οι εκπτώσεις και το γκριζάρισμα στο τι είναι δόκιμο ή μη. Έτσι λοιπόν έχεις περισσότερες πιθανότητες ενας «χορτασμένος» γιατρός να σου πει κατάματα την αλήθεια αφού ένας ασθενής λιγότερος δεν θα έχει οικονομική επίπτωση παρά κάποιος που «καίγεται» για να βρει πελάτες. Φυσικά υπάρχουν και οι ηθικοί γιατροί αλλά δεν υπάρχει μεθοδολογία για να τους ξεχωρίσεις εύκολα, ότι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός. Αυτό που προτείνω είναι πιο σίγουρο. Τέλος να προσθέσω ότι αυτά που γράφω δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, τα έχω ακούσει και ίσως με πιο ωμό τρόπο.
Τελευταία επεξεργασία: