Ο κόσμος φοβάται, αυτός ο φόβος έχει καλλιεργηθεί απο χίλιες πηγές και δεν πρόκειται να αλλάξει.
Φιλε oreo, επειδη (οσο εχω καταλαβει απο τα κατα καιρους γραφομενα σου) σου αρεσει η αρχαιοτητα και οι ρησεις σπουδαιων προσωπικοτητων, θα σου θυμισω μια καιρια φραση απο τον "Επιταφιο" του Περικλη...
Ο εξεχων αυτος πολιτικος ανδρας ειχε πει οτι οι Αθηναιοι υπακουνε στους νομους οχι "δια δεος" (εξαιτιας φοβου), αλλά ενσυνειδητα. Επειδη, απλουστατα, κατανοουσαν οτι οι νομοι ειναι θεματοφυλακες της ελευθεριας.
Πολλοι θεωρουν τους νομους "δυναστες" που περιοριζουν τις ατομικες ελευθεριες. Κι ομως, χωρις τους νομους θα υπηρχε ασυδοσια και καταστρατηγηση των ατομικων ελευθεριων.
Η πεμπτουσια, φιλε μου oreo, ειναι να φθασει ο ανθρωπος στο σημειο να δρα, οχι κινουμενος απο το δεος (φοβο), αλλά ενσυνειδητα. Να καταλαβαινει τι ειναι ηθικα δικαιο και τι οχι. Να πραττει με γνωμονα το κοινο καλο και οχι το ατομικο.
Δυστυχως, οι περισσοτεροι οτιδηποτε κανουν το πραγματοποιουν υπο το κρατος του φοβου.
Πιστευουν στον θεο, επειδη φοβουνται τη μεταθανατια τιμωρια. Υπακουνε στους νομους, επειδη φοβουνται τις κυρωσεις. Δεν αδικουν, επειδη φοβουνται τις επιπτωσεις σε περιπτωση αποκαλυψης της αδικιας....Κανουν το εμβολιο (εν προκειμενω), επειδη φοβουνται για τη ζωη τους.
Προσωπικα, λοιπον, επειδη εχω διατυπωσει τις αποψεις μου τις τελευταιες μερες, θελω να διασαφηνισω καποια πραγματα.
Οταν προτρεπω για εμβολιασμο, οταν κανω λογο για ατομικη υπευθυνοτητα και για υπακοη σε δημοσιους κανονες, δεν αναφερομαι σε ενεργειες υπο την απειλη του φοβου, αλλά για ενσυνειδητες.
Επειδη ο φιλος Γιωργος (ισως κρινοντας εξ ιδιων τα αλλοτρια) εγραψε οτι ολοι εμεις οι εμβολιασμενοι το καναμε για να "προφυλαξουμε τον ποπο μας", να διευκρινισω οτι δεν ειναι παντα ετσι τα πραγματα.
Προσωπικα (οντας πλεον 52 χρονων) εχω ξεπερασει εδω και χρονια καθε ειδους φοβια. Εχω παψει να φοβαμαι για τη ζωη μου, εχω παψει να πιστευω σε μεταθανατιες τιμωριες απο εναν μνησικακο Θεο που δηθεν θα τιμωρει οσους τολμουν να παραβαινουν τις διαταγες του. Εχω παλεψει χρονια και εχω ξεπερασει καθε ειδους φοβια (χαρακτηριστικο παραδειγμα η σταση μου απεναντι στη φιναστεριδη...γελουσα με οσους φοβουνται πιθανες επιπτωσεις στην υγεια τους).
Πλεον, φιλε oreo, οτιδηποτε κανω στη ζωη μου, το πραγματοποιω ενσυνειδητα, με κριτηριο τη λογικη. Δεν αδικω, σεβομαι τον συνανθρωπο, δε βριζω, υπακουω σε δημοσιους κανονες, οχι επειδη φοβαμαι τις κυρωσεις των νομων...οχι επειδη φοβαμαι την τιμωρια του Θεου για τους αμαρτωλους (ο δικος μου Θεος ειναι ανεξικακος. Ποτέ δε θα με τιμωρησει, οτιδηποτε και να κανω στη ζωη μου. Ποτέ δε θα τιμωρησει κανενα παιδι του, επειδη αμαρτησε. Κι ομως, ενω δε φοβαμαι καμια απολυτως τιμωρια, υπακουω σε ολους τους ηθικους κανονες).
Στο θεμα, λοιπον, του εμβολιασμου ειμαι ενθερμος κηρυκας της αναγκαιοτητας του, οχι εξαιτιας του φοβου, αλλά γιατι, απλουστατα, αυτο επιτασσει η κοινη ανθρωπινη λογικη. Η κοινωνικη συμβιωση επιτασσει υπακοη σε κανονες. Η ηθικη και ο ανθρωπισμος επιβαλλει τον αλτρουισμο, τον σεβασμο στον διπλανο μας.
Εκανα το εμβολιο...παροτρυνα αμεσα τη συζυγο...σε λιγες μερες θα παω με τα παιδια μου να εμβολιαστουν...οχι εξαιτιας φοβου. Αυτο μου επιτασσει η συνειδηση και η λογικη μου.
Επιτελους, ας ερθει εκεινη η στιγμη που ολοι μας θα ενεργουμε ηθικα και ενσυνειδητα και οχι σαν κατευθυνομενα πιονια που εξαναγκαζονται απο ποικιλους εξωτερικους παραγοντες.
