οπως και με το ανοιγμα οπων στη ληπτρια και οχι με την απευθειας τοποθετηση του μοσχευματος
Το άνοιγμα των οπών και μετά η τοποθέτησή τους είναι μια πιό λεπτομερέστατη δουλειά και ξεχωρίζει όλα τα επιμέρους steps , επίσης ο γιατρός έχει καλύτερη οπτική επαφή με το κρανίο και με την δουλεία που κάνει , σε αντίθεση με το implanter που έχει ένα σχετικό όγκο και πρέπει ο γιατρός να κάνει συνεχώς μικρό- ρυθμίσεις του σώματός του για να αποκτήσει την καλύτερη οπτική επαφή με το "to the point target".
Για αυτό και παρόλο που τα implanter χρησιμοποιούνται μιά 8ετία περίπου , μόλις το 10% των γιατρών τα δουλεύει , αλλιώς θα τα έχει υιοθετήσει το σύνολο αυτών.
Για την ιστορία τα implanter "δημιουργήθηκαν" με κύριο σκοπό να απλοποιήσουν την διαδικασία και να μειώσουν το προσωπικό και τον χρόνο του χειρουργείου σημαντικά...
βέβαια αποδείχτηκε στην πορεία ότι βοηθάει στην γρηγορότερη επούλωση και στον μικρότερο τραυματισμό καθώς και την μεγιστοποίηση των κερδών των κλινικών.
Στα χέρια ενός καλού γιατρού (βλέπε Loretzo) κάνει παπάδες , αλλά στα χέρια ημιμαθών (βλέπει Dh*) έχει αντίθετα αποτελέσματα πολλές φορές τόσο στην φορά όσο και στην φύτρωση των μοσχευμάτων !.
Πάντως θα συμφωνήσω ότι ο γιατρός σου (Βε*ρής) έχει κάνει τα αδύνατα δυνατά έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσει τον χρόνο παραμονής του ασθενή στο χειρουργείο βλέπε: motorized Fue ( και οργώνοντας την δότρια ) & choi Impanter...και βέβαια να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της κλινικής του.
Αυτό δέν είναι απαραίτητα καλό (στην ουσία ξεπέτα είναι) και σίγουρα ηθικό !.