raphael2012
Member
Καλησπέρα φίλοι μου,
Καταρχήν, ένα πολύ σύντομο ιστορικό:
Είμαι 39 χρονών, NW2.5-3 και είμαι μέλος του forum από πέρυσι περίπου. Έχασα μεγάλη ποσότητα μαλλιών στα 18 μου, μετά από μια πραγματικά καταστροφική διατροφή που έκανα τότε. Από εκεί και πέρα είχα μια πολύ αργή τριχόπτωση, καθόλου επιθετική θα έλεγα. Εδώ και λίγα χρόνια όμως, παρά την αργή πορεία, το πρόβλημα έγινε έντονο και αποφάσισα να κάνω κάτι. Δεν θέλω να πάρω oral DHT blocker και δεν πιστεύω πως η μινοξιδίλη αξίζει μακροπρόθεσμα τον κόπο. Μετά από μια οκτάμηνη περίπου προσπάθεια με το Revivogen, η οποία δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο (ίσως να φρέναρε λίγο την ήδη πολύ αργή τριχόπτωση - ούτε λόγος για επανέκφυση φυσικά), αποφάσισα να κάνω κι εγώ επιτέλους το μεγάλο βήμα της μεταμόσχευσης.
Πριν από λίγο καιρό λοιπόν οι συνθήκες ωρίμασαν και μετά από αρκετό ψάξιμο, ανάγνωση των αναρτήσεων άλλων παιδιών, προσωπικά μηνύματα με μέλη, τηλέφωνα αλλά και μια προσωπική συνάντηση (εδώ θέλω να ευχαριστήσω πολύ κάποια παιδιά όπως ο n094, που παρόλο που έχουν λύσει το πρόβλημα τους, δεν διστάζουν να αφιερώσουν όσο χρόνο και ενέργεια τους ζητηθεί για να βοηθήσουν όσους ακόμα ψάχνονται), αποφάσισα να την κάνω στην D*I.
Ξεκινάμε λοιπόν...
1. Πριν την μεταμόσχευση
Καταρχήν, μερικές φωτογραφίες που έχω πάρει εγώ λίγο πριν την μεταμόσχευση.
Στεγνό μαλλί, χτενισμένο προς τα πίσω, φως της ημέρας.
Επίσης, εστίαση στο μπιφτέκι.
Η χειρότερη δυνατή κατάσταση: βρεγμένο μαλλί, κατευθείαν δυνατό φως.
Κάπως έτσι φαίνομαι στην καθημερινότητα (sorry αλλά δεν φορούσα μπλουζάκι).
Πιο καθαρές φωτογραφίες που πήραν από την D*I:
Το φυσικό μου χτένισμα είναι να κάνω τα μαλλιά μου προς τα πίσω (κάτι που δεν γίνεται τόσο άνετα πλέον και τον τελευταίο χρόνο είχα αναγκαστεί να τα χτενίζω προς τα μπρος). Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, ευτυχώς δεν έχω αποκτήσει 'μπιφτέκι' και έτσι σε συνδυασμό με το επιθυμητό χτένισμα προς τα πίσω, μπορώ να επικεντρώσω στις μπροστινές ζώνες. Σκοπός μου ήταν λοιπόν να βάλω γύρω στα 2000 grafts, στις ζώνες Α και Β.
2. Οι πρώτες επαφές
Πριν από ένα μήνα, επισκέφθηκα το κτίριο της κλινικής στην Βουλιαγμένης για πρώτη φορά. Εδώ να αναφέρω πως όπως όλοι μας, είχα διαβάσει αρκετά για την D*I στο forum, θετικά και αρνητικά. Γενικά δεν είμαι καθόλου εύκολος άνθρωπος, τελείως ευθύς στις αντιπαραθέσεις και αρκετές φορές απότομος, αρκετά καχύποπτος και αυτό που λέμε "ψείρας". Πήγα λοιπόν διαθετειμένος να μην σπαταλήσω τον χρόνο μου, αλλά ούτε και τον χρόνο της κλινικής.
Όντως το κτίριο είναι πεντακάθαρο. Κάτι που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση είναι τα διάφορα κάδρα που είναι κρεμασμένα σε όλους τους τοίχους (που σε άλλη περίπτωση θα είχα αγνοήσει). Κάποια από αυτά αναφέρουν οδηγίες προς τους εργαζόμενους γιατρούς, κάποια άλλα αναλύουν την φιλοσοφία της D*I, ενώ υπάρχουν και φωτογραφίες από εκδηλώσεις και σεμινάρια με τον ιδρυτή, το προσωπικό της κλινικής και ξένους γιατρούς.
Γιατί η θετική εντύπωση λοιπόν; Παραδόξως, όλα τα κείμενα ήταν ουσιαστικά και όχι διαφημιστικές σαχλαμπούχλες. Οι συγκεκριμένες οδηγίες προς τους γιατρούς και τους νοσηλευτές όπως διαπίστωσα αργότερα τηρούνται αυστηρά, τα διάφορα άλλα κείμενα (πάνω στην FUE πχ.) ήταν όντως χρήσιμα, ενώ ακόμα και οι φωτογραφίες είναι από πρόσφατα συνέδρια (στο ισόγειο νομίζω είναι του 2013). Γενικά όλα αυτά παρουσιάζουν μια πολύ δραστήρια εικόνα κι αυτό άρχισε να με προδιαθέτει θετικά.
Συναντήθηκα και μίλησα με τον κ. Στάθη, τον διευθυντή του παραρτήματος στην Αθήνα. Προσωπικές εντυπώσεις: φιλικός, πολύ συμπαθής, συγκαταβατικός, χωρίς κανένα τουπέ ή αλαζονεία (έχω μιλήσει με πολύ αλαζόνες γιατρούς ή διευθυντές στο παρελθόν). Ενδιαφέρουσα προσωπική λεπτομέρεια που μου έκανε εντύπωση: ξεκίνησε να εργάζεται στην D*I όταν ήταν 20 χρονών, σαν αποθηκάριος.
Γενικά μιλήσαμε πολύ ειλικρινά. Οι όποιες επιφυλάξεις είχα όσον αφορά στο αν θα με πιέσουν για λιγότερα grafts (υπάρχει μια τέτοια εντύπωση που την είχα κι εγώ), σιγά-σιγά υποχώρησαν. Κάναμε μετρήσεις στην λήπτρια και στην δότρια με μια κάμερα και μετά προχωρήσαμε σε μια εκτίμηση για τα τριχοθυλάκια. Ενώ λοιπόν αρχικά μου πρότεινε να βάλουμε γύρω στα 1200 με 1300 grafts μόνο μπροστά, όταν του είπα πως σκεφτόμουν για 2000 δεν επέμεινε, απλά μου πρότεινε σε αυτή την περίπτωση είτε να προχωρήσουμε λίγο προς τα πίσω, είτε να κατεβάσουμε την hairline μισό εκατοστό, κάτι με το οποίο συμφώνησα.
Κλείσαμε άλλα δύο ραντεβού μέσα στον Σεπτέμβριο. Την πρώτη φορά είδα (και με είδε) τον κ. Παπανικολάου και την δεύτερη τον κ. Ευαγγελάτο (οι δύο γιατροί για τους οποίους είχα διαβάσει και μου είχαν συστήσει κιόλας). Ήθελα να ζητήσω να με αναλάβει ένας από τους δύο, αλλά δεν ήξερα ποιος. Μου άφησαν και οι δύο λοιπόν τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ο κ. Παπανικολάου συνομίληκος (39 χρονών), πολύ καλός επιστήμονας, με πάθος και πολλές γνώσεις για το αντικείμενο του. Μου είπε πως τελευταία έχει διαβάσει κάποιες αναρτήσεις στο forum και θεωρεί πως θα ήταν χρήσιμο ίσως να κανονιστεί ένα Q & A κάποιου είδους, στο οποίο θα μπορούσε να απαντήσει σε απορίες μελών ή και να διορθώσει κάποια πράγματα που αναφέρονται συχνά με τα οποία διαφωνεί (μου ανέφερε χαρακτηριστικά το θέμα του shock loss). Προσωπικά έχω τις επιφυλάξεις μου για μια τέτοια κίνηση, αλλά πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλή αν μπορούσαν να διασφαλιστούν κάποιες προυποθέσεις (πχ. να μην θεωρηθεί στημένη διαφήμιση της κλινικής, ο άνθρωπος το είπε τελείως αυθόρμητα από ενδιαφέρον).
Ο κ. Ευαγγελάτος, ακόμα πιο νέος (33 χρονών), επίσης πάρα πολύ καλός με παρόμοια εμπειρία με τον κ. Παπανικολάου (νομίζω πως και οι δύο κάνουν καθημερινά επεμβάσεις εδώ και πέντε/έξι χρόνια αντίστοιχα), μου εβγάλε κάτι πιο φιλικό και τελικά ζήτησα να κάνουμε μαζί την επέμβαση (τον οποίο και ευγνωμονώ για την άριστη δουλειά που έκανε). Ρυθμίσαμε το οικονομικό με τον κ. Στάθη (γύρω στα δύο ευρώ το τριχοθυλάκιο, αλλά δέχθηκε να κάνουμε και PRP δωρεάν) και τους είπα πως αν το αποφασίσω θα τους πάρω τηλέφωνο.
3. Πρώτη μέρα επέμβασης
Μετά από λίγο καιρό λοιπόν το αποφάσισα. Πήρα τηλέφωνο ξανά την κλινική και κλείσαμε ραντεβου για την ερχόμενη εβδομάδα, Δευτέρα/Τρίτη 14 και 15 Οκτωβρίου αντίστοιχα.
Γιατρός ο κ. Ευαγγελάτος και νοσηλευτής ο πολύ καλός Χαρζίντ Σινγκ. Άλλη προσωπική λεπτομέρεια: o Χαρζίντ είναι είκοσι χρόνια στην Ελλάδα και κάνει την συγκεκριμένη δουλειά εδώ και δεκαπέντε. Ούτε και ξέρω πόσα τριχοθυλάκια έχει διαχωρίσει στη ζωή του.
Σχεδιάσαμε την επιθυμητή hairline με τον κ. Ευαγγελάτο (πρώτα ελεύθερα και μετά με σχολαστικό μέτρημα και επαλήθευση όλων των σχετικών αποστάσεων με το χαρακάκι) και συζητήσαμε τι θα κάνουμε. Το αρχικό πλάνο ήταν να βάλουμε 2000 grafts, όσο μπορούμε να ενισχύσουμε μπροστά με μάξιμουμ ασφαλή πυκνότητα, κατεβάζοντας παράλληλα και το hairline κατά μισό εκατοστό και *μόνο* αν περισσέψει κάτι, τότε να προχωρήσουμε προς τα πίσω.
Η πρόταση του κ. Ευαγγελάτου ήταν λοιπόν την πρώτη μέρα να ξεκινήσουμε από το κέντρο και να επεκταθούμε λίγο πίσω και λίγο μπροστά. Την δεύτερη μέρα να συνεχίσουμε προς τα εμπρός, βάζοντας όσα grafts μπορούμε καλύπτοντας πλήρως το μπροστινό μέρος και να τελειώσουμε με το πίσω, αν φυσικά περισσέψουν τριχοθυλάκια από αυτά που θα είχαμε εξάγει. Το βρήκα καλό σχέδιο και συμφώνησα.
Ομολογώ πως είχα μια ανησυχία για το αν θα φτάσουμε τα 2000 τριχοθυλάκια γενικά. Είχα εξηγήσει και στον γιατρό πως δεν θα ήθελα να σταματήσουμε στα 1800 ή στα 1900 πχ. (θυμόμουν ιστορίες που είχα διαβάσει παλιότερα στο forum) και με είχε καθησυχάσει. Φανταστείτε την χαρά μου λοιπόν όταν ο κ. Ευαγγελάτος κατάφερε να βγάλει 1212 grafts την πρώτη μέρα, με πρόβλεψη για άλλα τόσα -ίσως και παραπάνω- την επόμενη, ξεπερνώντας κατά πολύ τον αρχικό στόχο. Μου εξήγησε πως η δότρια μου είναι καλή με ποιοτική τρίχα, εύκολη εξαγωγή και εισαγωγή, πολύ καλό δέρμα, εξαιρετικά χαμηλό χρόνο πήξης αίματος και γενικά εύκολη να δουλευτεί, γι'αυτό και δεν δυσκολεύθηκε να βγάλει αυτά τα τριχοθυλάκια. Εκεί εκτίμησα πάρα πολύ τον χαρακτήρα του, γιατί πραγματικά δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει αυτό (η επέμβαση κράτησε οκτώ ώρες μαζί με ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα, από τις δέκα το πρωί εώς τις έξι το απόγευμα). Αν επαληθευόταν η πρόβλεψη, θα φτάναμε τα 2500 τριχοθυλάκια συνολικά!
Όσον αφορά στο πλήθος των μοσχευμάτων, είχα κι εγώ αρχικά την ίδια απορία με πολλούς: ξέρει ο γιατρός τον ακριβή αριθμό που έχει εξάγει ή υπολογίζει στο περίπου; Επίσης μπορεί κάποιος να τον επαληθεύσει ή πρέπει να βασιστεί σε αυτό που του λέει η κλινική; Η απορία μου λύθηκε λοιπόν από τον κ. Στάθη (αλλά και από τον κ. Ευαγγελάτο αργότερα που μου έδειξε τα παρατεταγμένα τριχοθυλάκια στο τέλος της εξαγωγής της πρώτης μέρας και τα μετρήσαμε μαζί): ο/η νοσηλευτής βγάζει τα τριχοθυλάκια από τον implanter που του δίνει ο γιατρός κατά την εξαγωγή (δουλεύει με δύο ταυτόχρονα), τα ξεχωρίζει ανάλογα με τον τύπο (μονότριχα, δίτριχα, κλπ.) και τα τοποθετεί πάνω στην ειδική επιφάνεια παραταγμένα ανά δεκάδες, με ορθογώνια διάταξη (πχ. 10 x 5 δεκάδες = 500 τριχοθυλάκια). Είναι πολύ εύκολο έτσι όχι μόνο να μετρηθούν, αλλά και να γεμίζει τον implanter με τον τύπο που του ζητάει ο γιατρός κατά την εισαγωγή. Όλα αυτά τα βλέπεις κι εσύ ο ίδιος όταν είσαι ξαπλωμένος στο πλάι (και κοιτάς προς την σωστή πλευρά).
Εδώ να σημειώσω πως τα μοσχεύματα τοποθετούνται μέσα στο ειδικό διάλυμα, σε ένα δοχείο ακουμπισμένο σε παγοκύστη. Ο κ. Ευαγγελάτος μου είπε στην αρχή της επέμβασης πως η παγοκύστη αυτή θα αλλάζεται κάθε μία ώρα. Πράγματι, ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο Χαρζίντ έλεγχε την θερμοκρασία της παγοκύστης και κάθε μία ώρα περίπου την άλλαζε με κάποια άλλη από τον καταψύκτη.
Κατά την διάρκεια της επέμβασης μας επισκέφθηκαν αρκετοί γιατροί και νοσηλευτές (μεταξύ αυτών και ο κ. Παπανικολάου που με διαβεβαίωσε πως είμαι σε άριστα χέρια). Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι πως πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο κ. Γιώτης (ο ιδρυτής της D*I) που βρισκόταν εκτός Αθηνών και ζήτησε να μου μιλήσει καθώς και στον κ. Ευαγγελάτο. Με ρώτησε πως πάει η επέμβαση και μου είπε πως θα με επισκεφθεί αύριο που θα επιστρέψει. Με τον κ. Ευαγγελάτο μίλησαν για τις λεπτομέρειες τις επέμβασης (πως είναι η δότρια μου, τι θα κάνουμε και με τι λόγο επιλέγει να εξάγει τριχοθυλάκια σε κάθε περιοχή). Όταν ρώτησα τον κ. Ευαγγελάτο για το τηλεφώνημα μου είπε πως συνηθίζει ο κ. Γιώτης να παίρνει τηλέφωνο συχνά κατά την διάρκεια μιας επέμβασης και να συνομιλεί με τον εκάστοτε γιατρό για τις λεπτομέρειες, κάτι που επίσης βρήκα θετικό.
Η μέρα κύλησε πάρα πολύ γρήγορα και δεν πόνεσα σχεδόν καθόλου. Με τον κ. Ευαγγελάτο μιλούσαμε συνέχεια, κάναμε πολύ ευχάριστη παρέα και μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω ξανά τον χαρακτήρα του, πέρα από την ικανότητά του στο αντικείμενο. Γενικά, όλα πήγαν όσο καλά θα μπορούσαν να είχαν πάει και ήταν η πρώτη στιγμή που πραγματικά ηρέμησα, ειδικά όταν είδα και το τελικό αποτέλεσμα της πρώτης μέρας το οποίο ήταν πολύ καλό κατα γενική ομολογία όλων όσων ήταν εκεί (και του κ. Παπανικολάου).
Ανάλυση πρώτης μέρας: 1212 grafts, 260 μονότριχα, 658 δίτριχα, 264 τρίτριχα, 30 τετράτριχα, σύνολο 2488 τρίχες (λόγος ~2.05).
Δυστυχώς έχω μόνο μία φωτογραφία από την πρώτη μέρα, τραβηγμένη στην D*I:
http://imgur.com/0GcZu54
4. Δεύτερη μέρα επέμβασης
Πράγματι, την δεύτερη μέρα, ο γιατρός επαλήθευσε την πρόβλεψή του, καταφέρνοντας να βγάλει άλλα 1223 grafts, τα οποία τελικά μπήκαν όλα μπροστά. Υπήρξε επίσης άλλη μια πολύ ευχάριστη έκπληξη: ο κ. Γιώτης μπήκε κάποια στιγμή στο χειρουργείο και εξετάζοντας το κεφάλι μου πρότεινε στον κ. Ευαγγελάτο να κάνουμε άλλη μία (τρίτη) μέρα και να μου τοποθετήσει άλλα 500 grafts στο πίσω μέρος, δωρεάν φυσικά, μιας που παρόλο που δεν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα πίσω, η περίπτωση μου το δικαιολογεί (πρώτη επέμβαση, 39 χρονών, NW2.5-3 με πολύ αργή ή σταματημένη τριχόπτωση). Πραγματικά, πολύ ευγενική προσφορά. Αν το κάναμε θα φτάναμε τα 3000 τριχοθυλάκια! Αφού το συζητήσαμε με τον κ. Ευαγγελάτο, ο ίδιος έκρινε πως είναι καλύτερο να μην το κάνουμε αύριο αλλά σε έξι μήνες, έτσι ώστε να πάρουμε καταλληλότερα για εκείνο το σημείο δίτριχα και τρίτριχα grafts από την ανανεωμένη δότρια, παρά περίπου 200 με 300 κυρίως μόνοτριχα που μπορούσαμε ακόμα να βγάλουμε με ασφάλεια από το σημείο που δουλεύαμε. Μου είπε να μην ανησυχώ για την προσφορά, θα μιλήσει ο ίδιος στον κ. Στάθη και όταν το αποφασίσω δεν θα υπάρξει θέμα κόστους. Όταν το είπε στον κ. Στάθη που ήρθε να μας επισκεφθεί αργότερα, αυτός μας απάντησε πως "ήδη μου το έχει πει ο κ. Γιώτης και ισχύει". Αυτή η συμπεριφορά λοιπόν (μεταξύ άλλων) είναι που πραγματικά ξεχωρίζει την κλινική για μένα (από άλλους φραγκοφονιάδες). Χαρακτηριστικά θα αναφέρω (αν και δεν ξέρω αν πρέπει) πως κάποια άσχετη στιγμή άκουσα να αναφέρεται σε συζήτηση η περίπτωση ενός γιατρού στο παρελθόν που το πρώτο πράγμα που ρωτούσε ήταν "πόσα πλήρωσε αυτός;" για να ξέρει πόσα τριχοθυλάκια να του βάλει. Όταν ρώτησα για την περίπτωσή του, μου είπαν "γιατί νομίζεις πως δεν δουλεύει πια αυτός εδώ;".
Και η δεύτερη μέρα κύλησε πολύ εύκολα και ευχάριστα. Μετά την επέμβαση κάναμε PRP και στις δύο περιοχές (λήπτρια και δότρια). Είχαμε ένα μικρό ατύχημα με το μηχάνημα φυγοκέντρισης και χρειάστηκε να ξαναπάρουμε αίμα, αλλά και ο γιατρός και ο υπεύθυνος τεχνικός έμειναν όσο χρειάστηκε για να ξανακάνουμε όλη την διαδικασία (είχε ήδη πάει επτά η ώρα).
Ανάλυση δεύτερης μέρας: 1223 grafts, 310 μονότριχα, 626 δίτριχα, 254 τρίτριχα, 33 τετράτριχα, σύνολο 2456 τρίχες (λόγος 2.0).
Δεύτερη μέρα, δικές μου φωτογραφίες (πέντε εικόνες)
http://imgur.com/hSA0E69,NaEnheV,XYTsCEU,y9lAdt8,2poee48#0
Φωτογραφίες από την D*I (πέντε εικόνες, η λήπτρια είναι σημερινή, 4 μέρες μετά την επέμβαση):
http://imgur.com/YzzdHF2,EMmrVQF,RqmKvDR,C1oZKp1,YqEZUdN#0
5. Μετά την επέμβαση
Μέχρι και σήμερα παίρνω τα φάρμακα που σου δίνουν από την κλινική: κορτιζόνη για το πρήξιμο, αντιβίωση και καταπραϋντικό για το στομάχι (σε περίπτωση που πάρεις την κορτιζόνη χωρίς να έχεις φάει). Παρά την κορτιζόνη (ή ίσως και λόγω της κορτιζόνης σε συνδυασμό με ένα ιδιαίτερα αλατισμένο φαγητό που έφαγα), την Πέμπτη εμφάνισα ένα σχετικά μεγάλο οίδημα (πρήξιμο) στο πρόσωπο. Περίμενα να φουσκώσει λίγο, αλλά όχι τόσο πολύ. Μου θύμιζα τον πρωταγωνιστή από τα Goonies κάποια στιγμή. Ευτυχώς, σήμερα Σάββατο έχει υποχωρήσει σχεδόν τελείως.
Δεν υπάρχει πόνος, ούτε φαγούρα προς το παρόν. Μέχρι χθες ψέκαζα κάθε μισή ώρα ανελλιπώς με τον φυσιολογικό ορό που υπάρχει στο πακετάκι που παραλαμβάνεις μετά την επέμβαση. Την Τετάρτη πήγα στην κλινική και έκανα το πρώτο λούσιμο στην δότρια και σήμερα (μετά από δική μου παράκληση με καθυστέρηση μιας μέρας) το πρώτο λούσιμο στη λήπτρια.
Η μεγάλη δυσκολία των ημερών ήταν (για μένα) στον ύπνο. Προσωπικά δεν μπορώ να κοιμηθώ ανάσκελα, μόνο στο πλάι. Έχω κοιμηθεί λίγο αυτές τις μέρες λοιπόν (την πρώτη νύχτα σχεδόν καθόλου). Από βδομάδα, θα γυρίσω στο πλάι και θα ηρεμήσω.
6. Τελική αίσθηση από την εμπειρία
Όπως φαντάζεστε φίλοι μου, είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος (φαίνεται άλλωστε) και από το αποτέλεσμα αλλά και από τους ανθρώπους που με φρόντισαν. Όλοι όσοι είχαμε/έχουμε αυτό το όνειρο καταλαβαίνουμε πως είναι να ξυπνάς μια μέρα, να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να συνειδητοποιείς πως δεν είναι πια όνειρο αλλά πραγματικότητα. Αυτό το συναίσθημα το εύχομαι για όλα τα παιδιά εδώ μέσα. Γι'αυτό και μόνο είμαι ευγνώμων στον κ. Ευαγγελάτο αλλά και στην υπόλοιπη ομάδα της D*I. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον και πως θα πάει η πορεία της επέμβασης μου (ελπίζω καλά), αλλά ότι κι αν γίνει θεωρώ πως αυτοί οι άνθρωποι μου συμπεριφέρθηκαν πρώτον επαγγελματικά και δεύτερον και σημαντικότερο, ανθρώπινα.
Θα ανεβάζω φωτογραφίες ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε να μπορούμε όλοι να κρίνουμε την πορεία των μοσχευμάτων. Προς το παρόν, έχω γίνει ο χειρότερος νάρκισσος: όποτε περνάω μπροστά από έναν καθρέφτη σταματάω και κοιτάζομαι για δέκα λεπτά
. Ακόμα να το πιστέψω!
Καταρχήν, ένα πολύ σύντομο ιστορικό:
Είμαι 39 χρονών, NW2.5-3 και είμαι μέλος του forum από πέρυσι περίπου. Έχασα μεγάλη ποσότητα μαλλιών στα 18 μου, μετά από μια πραγματικά καταστροφική διατροφή που έκανα τότε. Από εκεί και πέρα είχα μια πολύ αργή τριχόπτωση, καθόλου επιθετική θα έλεγα. Εδώ και λίγα χρόνια όμως, παρά την αργή πορεία, το πρόβλημα έγινε έντονο και αποφάσισα να κάνω κάτι. Δεν θέλω να πάρω oral DHT blocker και δεν πιστεύω πως η μινοξιδίλη αξίζει μακροπρόθεσμα τον κόπο. Μετά από μια οκτάμηνη περίπου προσπάθεια με το Revivogen, η οποία δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο (ίσως να φρέναρε λίγο την ήδη πολύ αργή τριχόπτωση - ούτε λόγος για επανέκφυση φυσικά), αποφάσισα να κάνω κι εγώ επιτέλους το μεγάλο βήμα της μεταμόσχευσης.
Πριν από λίγο καιρό λοιπόν οι συνθήκες ωρίμασαν και μετά από αρκετό ψάξιμο, ανάγνωση των αναρτήσεων άλλων παιδιών, προσωπικά μηνύματα με μέλη, τηλέφωνα αλλά και μια προσωπική συνάντηση (εδώ θέλω να ευχαριστήσω πολύ κάποια παιδιά όπως ο n094, που παρόλο που έχουν λύσει το πρόβλημα τους, δεν διστάζουν να αφιερώσουν όσο χρόνο και ενέργεια τους ζητηθεί για να βοηθήσουν όσους ακόμα ψάχνονται), αποφάσισα να την κάνω στην D*I.
Ξεκινάμε λοιπόν...
1. Πριν την μεταμόσχευση
Καταρχήν, μερικές φωτογραφίες που έχω πάρει εγώ λίγο πριν την μεταμόσχευση.
Στεγνό μαλλί, χτενισμένο προς τα πίσω, φως της ημέρας.
Επίσης, εστίαση στο μπιφτέκι.
Η χειρότερη δυνατή κατάσταση: βρεγμένο μαλλί, κατευθείαν δυνατό φως.
Κάπως έτσι φαίνομαι στην καθημερινότητα (sorry αλλά δεν φορούσα μπλουζάκι).
Πιο καθαρές φωτογραφίες που πήραν από την D*I:
Το φυσικό μου χτένισμα είναι να κάνω τα μαλλιά μου προς τα πίσω (κάτι που δεν γίνεται τόσο άνετα πλέον και τον τελευταίο χρόνο είχα αναγκαστεί να τα χτενίζω προς τα μπρος). Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, ευτυχώς δεν έχω αποκτήσει 'μπιφτέκι' και έτσι σε συνδυασμό με το επιθυμητό χτένισμα προς τα πίσω, μπορώ να επικεντρώσω στις μπροστινές ζώνες. Σκοπός μου ήταν λοιπόν να βάλω γύρω στα 2000 grafts, στις ζώνες Α και Β.
2. Οι πρώτες επαφές
Πριν από ένα μήνα, επισκέφθηκα το κτίριο της κλινικής στην Βουλιαγμένης για πρώτη φορά. Εδώ να αναφέρω πως όπως όλοι μας, είχα διαβάσει αρκετά για την D*I στο forum, θετικά και αρνητικά. Γενικά δεν είμαι καθόλου εύκολος άνθρωπος, τελείως ευθύς στις αντιπαραθέσεις και αρκετές φορές απότομος, αρκετά καχύποπτος και αυτό που λέμε "ψείρας". Πήγα λοιπόν διαθετειμένος να μην σπαταλήσω τον χρόνο μου, αλλά ούτε και τον χρόνο της κλινικής.
Όντως το κτίριο είναι πεντακάθαρο. Κάτι που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση είναι τα διάφορα κάδρα που είναι κρεμασμένα σε όλους τους τοίχους (που σε άλλη περίπτωση θα είχα αγνοήσει). Κάποια από αυτά αναφέρουν οδηγίες προς τους εργαζόμενους γιατρούς, κάποια άλλα αναλύουν την φιλοσοφία της D*I, ενώ υπάρχουν και φωτογραφίες από εκδηλώσεις και σεμινάρια με τον ιδρυτή, το προσωπικό της κλινικής και ξένους γιατρούς.
Γιατί η θετική εντύπωση λοιπόν; Παραδόξως, όλα τα κείμενα ήταν ουσιαστικά και όχι διαφημιστικές σαχλαμπούχλες. Οι συγκεκριμένες οδηγίες προς τους γιατρούς και τους νοσηλευτές όπως διαπίστωσα αργότερα τηρούνται αυστηρά, τα διάφορα άλλα κείμενα (πάνω στην FUE πχ.) ήταν όντως χρήσιμα, ενώ ακόμα και οι φωτογραφίες είναι από πρόσφατα συνέδρια (στο ισόγειο νομίζω είναι του 2013). Γενικά όλα αυτά παρουσιάζουν μια πολύ δραστήρια εικόνα κι αυτό άρχισε να με προδιαθέτει θετικά.
Συναντήθηκα και μίλησα με τον κ. Στάθη, τον διευθυντή του παραρτήματος στην Αθήνα. Προσωπικές εντυπώσεις: φιλικός, πολύ συμπαθής, συγκαταβατικός, χωρίς κανένα τουπέ ή αλαζονεία (έχω μιλήσει με πολύ αλαζόνες γιατρούς ή διευθυντές στο παρελθόν). Ενδιαφέρουσα προσωπική λεπτομέρεια που μου έκανε εντύπωση: ξεκίνησε να εργάζεται στην D*I όταν ήταν 20 χρονών, σαν αποθηκάριος.
Γενικά μιλήσαμε πολύ ειλικρινά. Οι όποιες επιφυλάξεις είχα όσον αφορά στο αν θα με πιέσουν για λιγότερα grafts (υπάρχει μια τέτοια εντύπωση που την είχα κι εγώ), σιγά-σιγά υποχώρησαν. Κάναμε μετρήσεις στην λήπτρια και στην δότρια με μια κάμερα και μετά προχωρήσαμε σε μια εκτίμηση για τα τριχοθυλάκια. Ενώ λοιπόν αρχικά μου πρότεινε να βάλουμε γύρω στα 1200 με 1300 grafts μόνο μπροστά, όταν του είπα πως σκεφτόμουν για 2000 δεν επέμεινε, απλά μου πρότεινε σε αυτή την περίπτωση είτε να προχωρήσουμε λίγο προς τα πίσω, είτε να κατεβάσουμε την hairline μισό εκατοστό, κάτι με το οποίο συμφώνησα.
Κλείσαμε άλλα δύο ραντεβού μέσα στον Σεπτέμβριο. Την πρώτη φορά είδα (και με είδε) τον κ. Παπανικολάου και την δεύτερη τον κ. Ευαγγελάτο (οι δύο γιατροί για τους οποίους είχα διαβάσει και μου είχαν συστήσει κιόλας). Ήθελα να ζητήσω να με αναλάβει ένας από τους δύο, αλλά δεν ήξερα ποιος. Μου άφησαν και οι δύο λοιπόν τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ο κ. Παπανικολάου συνομίληκος (39 χρονών), πολύ καλός επιστήμονας, με πάθος και πολλές γνώσεις για το αντικείμενο του. Μου είπε πως τελευταία έχει διαβάσει κάποιες αναρτήσεις στο forum και θεωρεί πως θα ήταν χρήσιμο ίσως να κανονιστεί ένα Q & A κάποιου είδους, στο οποίο θα μπορούσε να απαντήσει σε απορίες μελών ή και να διορθώσει κάποια πράγματα που αναφέρονται συχνά με τα οποία διαφωνεί (μου ανέφερε χαρακτηριστικά το θέμα του shock loss). Προσωπικά έχω τις επιφυλάξεις μου για μια τέτοια κίνηση, αλλά πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλή αν μπορούσαν να διασφαλιστούν κάποιες προυποθέσεις (πχ. να μην θεωρηθεί στημένη διαφήμιση της κλινικής, ο άνθρωπος το είπε τελείως αυθόρμητα από ενδιαφέρον).
Ο κ. Ευαγγελάτος, ακόμα πιο νέος (33 χρονών), επίσης πάρα πολύ καλός με παρόμοια εμπειρία με τον κ. Παπανικολάου (νομίζω πως και οι δύο κάνουν καθημερινά επεμβάσεις εδώ και πέντε/έξι χρόνια αντίστοιχα), μου εβγάλε κάτι πιο φιλικό και τελικά ζήτησα να κάνουμε μαζί την επέμβαση (τον οποίο και ευγνωμονώ για την άριστη δουλειά που έκανε). Ρυθμίσαμε το οικονομικό με τον κ. Στάθη (γύρω στα δύο ευρώ το τριχοθυλάκιο, αλλά δέχθηκε να κάνουμε και PRP δωρεάν) και τους είπα πως αν το αποφασίσω θα τους πάρω τηλέφωνο.
3. Πρώτη μέρα επέμβασης
Μετά από λίγο καιρό λοιπόν το αποφάσισα. Πήρα τηλέφωνο ξανά την κλινική και κλείσαμε ραντεβου για την ερχόμενη εβδομάδα, Δευτέρα/Τρίτη 14 και 15 Οκτωβρίου αντίστοιχα.
Γιατρός ο κ. Ευαγγελάτος και νοσηλευτής ο πολύ καλός Χαρζίντ Σινγκ. Άλλη προσωπική λεπτομέρεια: o Χαρζίντ είναι είκοσι χρόνια στην Ελλάδα και κάνει την συγκεκριμένη δουλειά εδώ και δεκαπέντε. Ούτε και ξέρω πόσα τριχοθυλάκια έχει διαχωρίσει στη ζωή του.
Σχεδιάσαμε την επιθυμητή hairline με τον κ. Ευαγγελάτο (πρώτα ελεύθερα και μετά με σχολαστικό μέτρημα και επαλήθευση όλων των σχετικών αποστάσεων με το χαρακάκι) και συζητήσαμε τι θα κάνουμε. Το αρχικό πλάνο ήταν να βάλουμε 2000 grafts, όσο μπορούμε να ενισχύσουμε μπροστά με μάξιμουμ ασφαλή πυκνότητα, κατεβάζοντας παράλληλα και το hairline κατά μισό εκατοστό και *μόνο* αν περισσέψει κάτι, τότε να προχωρήσουμε προς τα πίσω.
Η πρόταση του κ. Ευαγγελάτου ήταν λοιπόν την πρώτη μέρα να ξεκινήσουμε από το κέντρο και να επεκταθούμε λίγο πίσω και λίγο μπροστά. Την δεύτερη μέρα να συνεχίσουμε προς τα εμπρός, βάζοντας όσα grafts μπορούμε καλύπτοντας πλήρως το μπροστινό μέρος και να τελειώσουμε με το πίσω, αν φυσικά περισσέψουν τριχοθυλάκια από αυτά που θα είχαμε εξάγει. Το βρήκα καλό σχέδιο και συμφώνησα.
Ομολογώ πως είχα μια ανησυχία για το αν θα φτάσουμε τα 2000 τριχοθυλάκια γενικά. Είχα εξηγήσει και στον γιατρό πως δεν θα ήθελα να σταματήσουμε στα 1800 ή στα 1900 πχ. (θυμόμουν ιστορίες που είχα διαβάσει παλιότερα στο forum) και με είχε καθησυχάσει. Φανταστείτε την χαρά μου λοιπόν όταν ο κ. Ευαγγελάτος κατάφερε να βγάλει 1212 grafts την πρώτη μέρα, με πρόβλεψη για άλλα τόσα -ίσως και παραπάνω- την επόμενη, ξεπερνώντας κατά πολύ τον αρχικό στόχο. Μου εξήγησε πως η δότρια μου είναι καλή με ποιοτική τρίχα, εύκολη εξαγωγή και εισαγωγή, πολύ καλό δέρμα, εξαιρετικά χαμηλό χρόνο πήξης αίματος και γενικά εύκολη να δουλευτεί, γι'αυτό και δεν δυσκολεύθηκε να βγάλει αυτά τα τριχοθυλάκια. Εκεί εκτίμησα πάρα πολύ τον χαρακτήρα του, γιατί πραγματικά δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει αυτό (η επέμβαση κράτησε οκτώ ώρες μαζί με ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα, από τις δέκα το πρωί εώς τις έξι το απόγευμα). Αν επαληθευόταν η πρόβλεψη, θα φτάναμε τα 2500 τριχοθυλάκια συνολικά!
Όσον αφορά στο πλήθος των μοσχευμάτων, είχα κι εγώ αρχικά την ίδια απορία με πολλούς: ξέρει ο γιατρός τον ακριβή αριθμό που έχει εξάγει ή υπολογίζει στο περίπου; Επίσης μπορεί κάποιος να τον επαληθεύσει ή πρέπει να βασιστεί σε αυτό που του λέει η κλινική; Η απορία μου λύθηκε λοιπόν από τον κ. Στάθη (αλλά και από τον κ. Ευαγγελάτο αργότερα που μου έδειξε τα παρατεταγμένα τριχοθυλάκια στο τέλος της εξαγωγής της πρώτης μέρας και τα μετρήσαμε μαζί): ο/η νοσηλευτής βγάζει τα τριχοθυλάκια από τον implanter που του δίνει ο γιατρός κατά την εξαγωγή (δουλεύει με δύο ταυτόχρονα), τα ξεχωρίζει ανάλογα με τον τύπο (μονότριχα, δίτριχα, κλπ.) και τα τοποθετεί πάνω στην ειδική επιφάνεια παραταγμένα ανά δεκάδες, με ορθογώνια διάταξη (πχ. 10 x 5 δεκάδες = 500 τριχοθυλάκια). Είναι πολύ εύκολο έτσι όχι μόνο να μετρηθούν, αλλά και να γεμίζει τον implanter με τον τύπο που του ζητάει ο γιατρός κατά την εισαγωγή. Όλα αυτά τα βλέπεις κι εσύ ο ίδιος όταν είσαι ξαπλωμένος στο πλάι (και κοιτάς προς την σωστή πλευρά).
Εδώ να σημειώσω πως τα μοσχεύματα τοποθετούνται μέσα στο ειδικό διάλυμα, σε ένα δοχείο ακουμπισμένο σε παγοκύστη. Ο κ. Ευαγγελάτος μου είπε στην αρχή της επέμβασης πως η παγοκύστη αυτή θα αλλάζεται κάθε μία ώρα. Πράγματι, ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο Χαρζίντ έλεγχε την θερμοκρασία της παγοκύστης και κάθε μία ώρα περίπου την άλλαζε με κάποια άλλη από τον καταψύκτη.
Κατά την διάρκεια της επέμβασης μας επισκέφθηκαν αρκετοί γιατροί και νοσηλευτές (μεταξύ αυτών και ο κ. Παπανικολάου που με διαβεβαίωσε πως είμαι σε άριστα χέρια). Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι πως πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο κ. Γιώτης (ο ιδρυτής της D*I) που βρισκόταν εκτός Αθηνών και ζήτησε να μου μιλήσει καθώς και στον κ. Ευαγγελάτο. Με ρώτησε πως πάει η επέμβαση και μου είπε πως θα με επισκεφθεί αύριο που θα επιστρέψει. Με τον κ. Ευαγγελάτο μίλησαν για τις λεπτομέρειες τις επέμβασης (πως είναι η δότρια μου, τι θα κάνουμε και με τι λόγο επιλέγει να εξάγει τριχοθυλάκια σε κάθε περιοχή). Όταν ρώτησα τον κ. Ευαγγελάτο για το τηλεφώνημα μου είπε πως συνηθίζει ο κ. Γιώτης να παίρνει τηλέφωνο συχνά κατά την διάρκεια μιας επέμβασης και να συνομιλεί με τον εκάστοτε γιατρό για τις λεπτομέρειες, κάτι που επίσης βρήκα θετικό.
Η μέρα κύλησε πάρα πολύ γρήγορα και δεν πόνεσα σχεδόν καθόλου. Με τον κ. Ευαγγελάτο μιλούσαμε συνέχεια, κάναμε πολύ ευχάριστη παρέα και μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω ξανά τον χαρακτήρα του, πέρα από την ικανότητά του στο αντικείμενο. Γενικά, όλα πήγαν όσο καλά θα μπορούσαν να είχαν πάει και ήταν η πρώτη στιγμή που πραγματικά ηρέμησα, ειδικά όταν είδα και το τελικό αποτέλεσμα της πρώτης μέρας το οποίο ήταν πολύ καλό κατα γενική ομολογία όλων όσων ήταν εκεί (και του κ. Παπανικολάου).
Ανάλυση πρώτης μέρας: 1212 grafts, 260 μονότριχα, 658 δίτριχα, 264 τρίτριχα, 30 τετράτριχα, σύνολο 2488 τρίχες (λόγος ~2.05).
Δυστυχώς έχω μόνο μία φωτογραφία από την πρώτη μέρα, τραβηγμένη στην D*I:
http://imgur.com/0GcZu54
4. Δεύτερη μέρα επέμβασης
Πράγματι, την δεύτερη μέρα, ο γιατρός επαλήθευσε την πρόβλεψή του, καταφέρνοντας να βγάλει άλλα 1223 grafts, τα οποία τελικά μπήκαν όλα μπροστά. Υπήρξε επίσης άλλη μια πολύ ευχάριστη έκπληξη: ο κ. Γιώτης μπήκε κάποια στιγμή στο χειρουργείο και εξετάζοντας το κεφάλι μου πρότεινε στον κ. Ευαγγελάτο να κάνουμε άλλη μία (τρίτη) μέρα και να μου τοποθετήσει άλλα 500 grafts στο πίσω μέρος, δωρεάν φυσικά, μιας που παρόλο που δεν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα πίσω, η περίπτωση μου το δικαιολογεί (πρώτη επέμβαση, 39 χρονών, NW2.5-3 με πολύ αργή ή σταματημένη τριχόπτωση). Πραγματικά, πολύ ευγενική προσφορά. Αν το κάναμε θα φτάναμε τα 3000 τριχοθυλάκια! Αφού το συζητήσαμε με τον κ. Ευαγγελάτο, ο ίδιος έκρινε πως είναι καλύτερο να μην το κάνουμε αύριο αλλά σε έξι μήνες, έτσι ώστε να πάρουμε καταλληλότερα για εκείνο το σημείο δίτριχα και τρίτριχα grafts από την ανανεωμένη δότρια, παρά περίπου 200 με 300 κυρίως μόνοτριχα που μπορούσαμε ακόμα να βγάλουμε με ασφάλεια από το σημείο που δουλεύαμε. Μου είπε να μην ανησυχώ για την προσφορά, θα μιλήσει ο ίδιος στον κ. Στάθη και όταν το αποφασίσω δεν θα υπάρξει θέμα κόστους. Όταν το είπε στον κ. Στάθη που ήρθε να μας επισκεφθεί αργότερα, αυτός μας απάντησε πως "ήδη μου το έχει πει ο κ. Γιώτης και ισχύει". Αυτή η συμπεριφορά λοιπόν (μεταξύ άλλων) είναι που πραγματικά ξεχωρίζει την κλινική για μένα (από άλλους φραγκοφονιάδες). Χαρακτηριστικά θα αναφέρω (αν και δεν ξέρω αν πρέπει) πως κάποια άσχετη στιγμή άκουσα να αναφέρεται σε συζήτηση η περίπτωση ενός γιατρού στο παρελθόν που το πρώτο πράγμα που ρωτούσε ήταν "πόσα πλήρωσε αυτός;" για να ξέρει πόσα τριχοθυλάκια να του βάλει. Όταν ρώτησα για την περίπτωσή του, μου είπαν "γιατί νομίζεις πως δεν δουλεύει πια αυτός εδώ;".
Και η δεύτερη μέρα κύλησε πολύ εύκολα και ευχάριστα. Μετά την επέμβαση κάναμε PRP και στις δύο περιοχές (λήπτρια και δότρια). Είχαμε ένα μικρό ατύχημα με το μηχάνημα φυγοκέντρισης και χρειάστηκε να ξαναπάρουμε αίμα, αλλά και ο γιατρός και ο υπεύθυνος τεχνικός έμειναν όσο χρειάστηκε για να ξανακάνουμε όλη την διαδικασία (είχε ήδη πάει επτά η ώρα).
Ανάλυση δεύτερης μέρας: 1223 grafts, 310 μονότριχα, 626 δίτριχα, 254 τρίτριχα, 33 τετράτριχα, σύνολο 2456 τρίχες (λόγος 2.0).
Δεύτερη μέρα, δικές μου φωτογραφίες (πέντε εικόνες)
http://imgur.com/hSA0E69,NaEnheV,XYTsCEU,y9lAdt8,2poee48#0
Φωτογραφίες από την D*I (πέντε εικόνες, η λήπτρια είναι σημερινή, 4 μέρες μετά την επέμβαση):
http://imgur.com/YzzdHF2,EMmrVQF,RqmKvDR,C1oZKp1,YqEZUdN#0
5. Μετά την επέμβαση
Μέχρι και σήμερα παίρνω τα φάρμακα που σου δίνουν από την κλινική: κορτιζόνη για το πρήξιμο, αντιβίωση και καταπραϋντικό για το στομάχι (σε περίπτωση που πάρεις την κορτιζόνη χωρίς να έχεις φάει). Παρά την κορτιζόνη (ή ίσως και λόγω της κορτιζόνης σε συνδυασμό με ένα ιδιαίτερα αλατισμένο φαγητό που έφαγα), την Πέμπτη εμφάνισα ένα σχετικά μεγάλο οίδημα (πρήξιμο) στο πρόσωπο. Περίμενα να φουσκώσει λίγο, αλλά όχι τόσο πολύ. Μου θύμιζα τον πρωταγωνιστή από τα Goonies κάποια στιγμή. Ευτυχώς, σήμερα Σάββατο έχει υποχωρήσει σχεδόν τελείως.
Δεν υπάρχει πόνος, ούτε φαγούρα προς το παρόν. Μέχρι χθες ψέκαζα κάθε μισή ώρα ανελλιπώς με τον φυσιολογικό ορό που υπάρχει στο πακετάκι που παραλαμβάνεις μετά την επέμβαση. Την Τετάρτη πήγα στην κλινική και έκανα το πρώτο λούσιμο στην δότρια και σήμερα (μετά από δική μου παράκληση με καθυστέρηση μιας μέρας) το πρώτο λούσιμο στη λήπτρια.
Η μεγάλη δυσκολία των ημερών ήταν (για μένα) στον ύπνο. Προσωπικά δεν μπορώ να κοιμηθώ ανάσκελα, μόνο στο πλάι. Έχω κοιμηθεί λίγο αυτές τις μέρες λοιπόν (την πρώτη νύχτα σχεδόν καθόλου). Από βδομάδα, θα γυρίσω στο πλάι και θα ηρεμήσω.
6. Τελική αίσθηση από την εμπειρία
Όπως φαντάζεστε φίλοι μου, είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος (φαίνεται άλλωστε) και από το αποτέλεσμα αλλά και από τους ανθρώπους που με φρόντισαν. Όλοι όσοι είχαμε/έχουμε αυτό το όνειρο καταλαβαίνουμε πως είναι να ξυπνάς μια μέρα, να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να συνειδητοποιείς πως δεν είναι πια όνειρο αλλά πραγματικότητα. Αυτό το συναίσθημα το εύχομαι για όλα τα παιδιά εδώ μέσα. Γι'αυτό και μόνο είμαι ευγνώμων στον κ. Ευαγγελάτο αλλά και στην υπόλοιπη ομάδα της D*I. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον και πως θα πάει η πορεία της επέμβασης μου (ελπίζω καλά), αλλά ότι κι αν γίνει θεωρώ πως αυτοί οι άνθρωποι μου συμπεριφέρθηκαν πρώτον επαγγελματικά και δεύτερον και σημαντικότερο, ανθρώπινα.
Θα ανεβάζω φωτογραφίες ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε να μπορούμε όλοι να κρίνουμε την πορεία των μοσχευμάτων. Προς το παρόν, έχω γίνει ο χειρότερος νάρκισσος: όποτε περνάω μπροστά από έναν καθρέφτη σταματάω και κοιτάζομαι για δέκα λεπτά
. Ακόμα να το πιστέψω!
