Κυριε Αναστασακη, επειδη το μονο που δεν θα ηθελα ειναι να παρεξηγηθει η σταση μου απο τα υπολοιπα μελη του forum, οφειλω να δωσω μια ερμηνεια για τη μελλοντικη μου αποχη απο τα νηματα σας.
Δε θελω να φανω πρωτα απ' ολα ασυνεπης απεναντι στον εαυτο μου. Ποτέ δεν εχω βιωσει το φοβο. Εχω αναπτυξει μια τετοια φιλοσοφια ζωης που δεν με αγγιζει καμια φοβια. Πολλοι που με γνωριζουν καλα, η ιδια μου η οικογενεια απορουν πως βρισκω τη δυναμη και μενω απαθης ακομη και σε σοβαρα ζητηματα, οπως π.χ. αυτο του θανατου.
Επομενως, η αποφαση μου σε καμια περιπτωση δεν ειναι απορροια φοβου για τις απειλες που εκτοξευσατε εναντιον μου.
Εξαλλου, αν σας ειχα φοβηθει, θα ειχα αποσυρθει εδω και πολυ καιρο, αφου δεν ειναι η πρωτη φορα που με απειλειτε με μηνυσεις. Πολλες φορες στο παρελθον εχετε καταφυγει σε τετοιου ειδους πρακτικες.
Ωστοσο, επειδη εκτος απο αφοβια εχω μεσα μου και εμπεδωμενη την αισθηση του σεβασμου, θα δεχθω με απολυτο σεβασμο την εκκληση σας να σταματησω να σχολιαζω στα νηματα της κλινικης.
Αν και θεωρω παραλογο να μη μπορουν τα μελη να ασκουν κριτικη με επιχειρηματα, να διατυπωνουν ευλογες αποριες, να μην υπαρχει ελευθεροστομια, απο δω και περα θα απεχω απο τα νηματα σας.
Με εχετε κατηγορησει πολλες φορες οτι λειτουργω ως φερεφωνο αλλων γιατρων με σκοπο να πληξω τη φημη σας. Νομιζω, ομως, οτι κανείς δεν μπορει να βρει ουτε ενα προσωπικο μου σχολιο, οπου λειτουργω ως "ψαρας" πελατων για καποια κλινικη. Μοναδικο μου μελημα ηταν παντοτε η διαφορετικη οπτικη γωνια, ο πλουραλισμος, η αποτροπη παραπλανησης μη εμπειρων μελων.
Αν θεωρειτε οτι η κριτικη που σας ασκουσα ηταν κακοπροαιρετη και υποκινουμενη, σας ζητω ειλικρινα συγγνωμη.
Σας ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να προοδευετε στον τομεα των μεταμοσχευσεων, να εξελισσεστε και να προσφερετε τις καλυτερες δυνατες υπηρεσιες στους πελατες σας. Και, φυσικα, σας στελνω τις ολοθερμες ευχες μου για υγεια και προσωπικη ευδοκιμηση.