Η διατροφή του accutane, της φιναστερίδης και της μινοξιδίλης

trela

New Member
Ακριβως τα ιδια και εγω. Μολις φαω απλους υδατανδρακες,γλουτενη η πιω καφε συντομα εμφανιζεται λιπαροτητα.

Απο adaptogens εχω δοκιμασει rhodiola, ashwagandha, maca, ginseng, ginkgo biloba και licorice root.

Απο αυτα δουλιτσα εκαναν το ashwagandha και το maca, ειδικοτερα σε θεμα stress και ο συνδυασμος ginseng-ginkgo biloba, l theanine για ενεργεια και συγκεντρωση. Τα αλλα λιγα εμφανη πραγματα.


Σε ποιο φυτο αναφερεσαι? Αν δεν ειναι τιποτα εξαιρετικα σπανιο, πιθανοτατα να το εχω δοκιμασει ηδη.
Αν δεν θες να το αναφερεις εδω, μπορεις να μου το πεις σε pm.
 

Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να απενεργοποιήσετε τις διαφημίσεις.

gianniskritikos2

Active Member
αμα ειναι ετσι ρε παιδια να ξανα αρχισω γαλα και οτι ετρωγα πριν... αμα ο οργανισμος μας λογο τις αποχης τετοιου ειδους τροφης με το που τι λαμβανει βγαζει τοση λιπαροτιτα καλυτερα να τροω καθε μερα να εχω μια μετρια λιπαροτιτα παρα να φοβαμαι να φαω ενα κομματι τυρι για να μην ξυπνησω το πρωι με ενα κουτελο μεσα στο λαδι.. κανωνικα αμα καποιος κανει καλο στην διατροφη του και ο οργανισμος του ερθει στα ισια του το λογικο ειναι να θελει καποιο μεγαλο χορνικο διαστημε μεα ασχημη διατροφη για να αρχισει να βγαζει κακα σημαδια το δερμα.. αμα μεσα σε 5 μερες βγαζει τετοια σημαδια τσαμπα κοπος.. μια τρυπα στο νερο κανουμε


γιατι με αυτα που διαβαζω αμα ξανα ατχισω την παλια μου διατροφη φανταζομαι θα ειμαι χειροτερα απο πριν διοτι γκομι εσυ πριν τα κοψεις αυτα ειχες λιπαροτιτα αλλα οχι σε βαθμο να λες οτι το κουτελο σου ειναι σαν να του ερειξες λαδι.... αρα ο οργανισμος μας συνηθηζει χωρις τυρια λαδια και βλακιες να λειτουργει νορμαλ και με το που φαμε τετοια γεμιζουμε λιπαροτιτα ποιο πολι απο οτι πριν... πφφ...


καθομαι καθε μερα γαμιεμαι στα μηλα στα 5-6 λιτρα νερο να καθαριζω δεν ακουμπαω γαλακτοκομικα εχω να φαω τηγανιτο φαγητο 2 μηνες δεν εχω αγγειξει τιποτα τηγανιτο και αμα φαω 2 μερες κατι με λαδι και γαλα θα γεμισω λαδι ε ελεος οχι απλα τσαμπα οι θυσιες μας αλλα γινομαστε και χειροτερα..
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
gianni, κατ αρχήν δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα. Μια βασική αρχή της διατροφής είναι να την γουστάρεις. Αν καταπιέζεσαι να κάνεις κάτι, ποιο το νόημα? Αργά η γρήγορα, κουράζεσαι και τα παρατάς.
Η αντίδραση του οργανισμού μετά από αποχή απλά σου επισημαίνει ένα πρόβλημα. Λογικό αν συνεχίζεις την ίδια διατροφή να βλέπεις μια εκτόνωση του προβλήματος, η οποία όμως είναι επιφανειακή. Από κάτω δουλεύει με τον ίδιο τρόπο.

Εγώ ότι κάνω, το κάνω για συγκεκριμένους λόγους, θέλω να επιβεβαιώσω μερικά πράγματα. Από κει και πέρα, αν βρω τρόπο αυτά να τα καταλαγιάσω μέσα σε φυσιολογικά πλαίσια, έχει καλώς. Διαφορετικά ας γίνει ότι θέλει. Δεν μπορείς από τώρα να τρως σαν 80χρονος.

Δες εδώ για παράδειγμα μερικά πράγματα που μας τα σερβίρουν αλλιώς...

http://cholesteroltruth.blogspot.gr/2012_03_01_archive.html

Ο οξείδωση της χοληστερίνης στα αιμοφόρα αγγεία είναι από τους σημαντικούς παράγοντες στα όσα έχω αναφέρει εδώ. Αυτή η οξείδωση είναι κυριολεκτικά σαν να ρίχνουμε οξύ στα τοιχώματα των αγγείων μας.


trela είπε:
Ακριβως τα ιδια και εγω. Μολις φαω απλους υδατανδρακες,γλουτενη η πιω καφε συντομα εμφανιζεται λιπαροτητα.

Απο adaptogens εχω δοκιμασει rhodiola, ashwagandha, maca, ginseng, ginkgo biloba και licorice root.

Απο αυτα δουλιτσα εκαναν το ashwagandha και το maca, ειδικοτερα σε θεμα stress και ο συνδυασμος ginseng-ginkgo biloba, l theanine για ενεργεια και συγκεντρωση. Τα αλλα λιγα εμφανη πραγματα.


Σε ποιο φυτο αναφερεσαι? Αν δεν ειναι τιποτα εξαιρετικα σπανιο, πιθανοτατα να το εχω δοκιμασει ηδη.
Αν δεν θες να το αναφερεις εδω, μπορεις να μου το πεις σε pm.

Ιδιαίτερα σπάνιο δεν είναι, αλλά ο τρόπος που μπορούμε να πάρουμε απόσταξη από αυτό, δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο. Θέλουμε 2 συγκεκριμένες χημικές ουσίες του, που ενεργοποιούνται σε όξινο διάλυμα.

Όταν βρω τρόπο γι αυτό, θα τα πω αναλυτικά.
 

gianniskritikos2

Active Member
και εγω για πειραμα το κανω.... αλλα αν ειναι οταν το πειραμα τελειωσει να γινω χειροτερα απο πριν δεν κανω απλα μια τριπα στο νερο αλλα κακο σε εμενα.
 

weznem

Well-Known Member
GOMI είπε:
gianni, κατ αρχήν δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα. Μια βασική αρχή της διατροφής είναι να την γουστάρεις. Αν καταπιέζεσαι να κάνεις κάτι, ποιο το νόημα? Αργά η γρήγορα, κουράζεσαι και τα παρατάς.
Η αντίδραση του οργανισμού μετά από αποχή απλά σου επισημαίνει ένα πρόβλημα. Λογικό αν συνεχίζεις την ίδια διατροφή να βλέπεις μια εκτόνωση του προβλήματος, η οποία όμως είναι επιφανειακή. Από κάτω δουλεύει με τον ίδιο τρόπο.

Εγώ ότι κάνω, το κάνω για συγκεκριμένους λόγους, θέλω να επιβεβαιώσω μερικά πράγματα. Από κει και πέρα, αν βρω τρόπο αυτά να τα καταλαγιάσω μέσα σε φυσιολογικά πλαίσια, έχει καλώς. Διαφορετικά ας γίνει ότι θέλει. Δεν μπορείς από τώρα να τρως σαν 80χρονος.

Δες εδώ για παράδειγμα μερικά πράγματα που μας τα σερβίρουν αλλιώς...

http://cholesteroltruth.blogspot.gr/2012_03_01_archive.html

γκομι καποτε ειχα δημιουργησει ενα νημα με το θεμα της χοληστερινης με ενα λινκ.. που ελεγε παρομοια πραγματα αλλα ποιο αναλυτικα για την απατη της χοληστερινης...
αραγε δεν ειμαι μονο εγω ο τρελος που πιστευω οτι οι στερολες και οι μαργαρινες ειναι οτι χειροτερο...


οριστε και το λινκ γκομι τσεκαρε το http://www.hairlossgr.com/forum/thread-8396.html
 

trela

New Member
Εγω παντως τον τελευταιο καιρο δοκιμαζω συνδυασμο turmeric-kanela keylanis-cayenne pepper ροφημα για πρωινο ξεκινημα. Θα το κρατησω ενα μηνα και θα ενημερωσω γενικες εντυπωσεις.
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
Ωραίος weznem...Μας έχουν τρελάνει στη σαβούρα και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χάνουμε τα μαλλιά μας...(εκτός των υπολοίπων)
 

dk1984

Member
GOMI είπε:
Ωραίος weznem...Μας έχουν τρελάνει στη σαβούρα και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χάνουμε τα μαλλιά μας...(εκτός των υπολοίπων)

Gomi ειπες στο οτι η φαλακρα δεν ειναι αυτοανοσο μπορεις να το εξηγησεις λιγο αυτο ?
Αν εχεις και καμια ιδεα τι αλλο θα μπορουσα να χρησιμοποιησω σε συνδιασμο με το cg210 και ουτε ρολλερ ταιριαζει εγω σκεφτομουν αυτο http://www.iherb.com/Greensations-ThermaScalp-Natural-Scalp-Repair-4-fl-oz-120-ml/25808
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
dk1984 είπε:
GOMI είπε:
Ωραίος weznem...Μας έχουν τρελάνει στη σαβούρα και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χάνουμε τα μαλλιά μας...(εκτός των υπολοίπων)

Gomi ειπες στο οτι η φαλακρα δεν ειναι αυτοανοσο μπορεις να το εξηγησεις λιγο αυτο ?
Αν εχεις και καμια ιδεα τι αλλο θα μπορουσα να χρησιμοποιησω σε συνδιασμο με το cg210 και ουτε ρολλερ ταιριαζει εγω σκεφτομουν αυτο http://www.iherb.com/Greensations-ThermaScalp-Natural-Scalp-Repair-4-fl-oz-120-ml/25808

dk, αυτά που μπορώ να πω είναι περιορισμένα γιατί δεν αφορά εμένα.

Σε πολύ γενικές γραμμές, δίχως να μπορώ να επεκταθώ, αυτό που είχαμε αναφέρει για το SADBE, δουλεύει και μάλιστα απίστευτα, επαναφέροντας μέχρι και την τελευταία τρίχα. Όσο γρηγορότερα βέβαια το προλάβεις, τόσο το καλύτερο.

Αλλά μόνο σε αυτοάνοση Αλωπεκία.
Τύπου alopecia areata.


Εκεί όντως το ανοσοποιητικό χτυπάει στα ίσα τους θύλακες.
Στην Ανδρ.αλωπεκία, πέρασε και δεν ακούμπησε, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό χτυπάει άλλη αιτία που είναι άσχετη με τους θύλακες μας.

Το Thermascalp σε εμένα δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο, αλλά στο φίλο Soralteno κάνει δουλειά απ ότι λέει.
Οπότε δοκιμάζεις και βλέπεις.
 

Άκης

Administrator
Μιας και έχουν αναφερθεί τα γαλακτοκομικά στο παρών νήμα, παραθέτω μια αξιόλογη έρευνα (έχω χάσει κάμποσες σελίδες του νήματος και δεν γνωρίζω αν την έχετε βάλει ήδη), η οποία αναφέρει ότι η λήψη πρωτεΐνης & ασβεστίου από τα γαλακτοκομικά προϊόντα συνδέεται με τον καρκίνο του προστάτη (ή καλύτερα με το ρίσκο της εμφάνισης του καρκίνου και στην ουσία είναι ένα μέρος μιας "φήμης" που αναφέρεται καιρό και απλά δεν υπάρχουν αξιόλογα αποτελέσματα) και παρακάτω παραθέτω μόνο ένα μέρος της έρευνας:

Animal foods, protein, calcium and prostate cancer risk: the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition
tbl1


In this prospective study of 2727 cases of prostate cancer, the consumption of protein and calcium derived from dairy foods were significantly positively associated with risk.
Strengths of the EPIC study are its prospective design, the large number of prostate cancer cases and the wide range of animal food intakes.
We were also able to consider other possible risk factors such as education, marital status, alcohol intake, height, weight, energy intake, smoking and physical activity.

Our results are compatible with the hypothesis that a high intake of dairy protein is associated with increased prostate cancer risk (Gao et al, 2005).
Although we found no association with milk intake per se, protein and calcium intake derived from dairy foods, and also yoghurt intake, were significantly associated with increased risk.
This apparent discrepancy may, in part, be because dairy protein and calcium are derived from a combination of dairy products, which on their own only exhibit a weak association with risk.

It has been hypothesised that the high protein content of dairy products may increase risk by increasing circulating levels of IGF-I, as shown in several cross-sectional studies and some intervention trials (Heaney et al, 1999; Hoppe et al, 2004).
Vegan men and women (who consume no dairy or other animal products) have significantly lower serum IGF-I levels than both lacto-ovo vegetarians and meat eaters, which may be due to their lower intake of essential amino acids.
Intervention studies have also shown that protein restriction can lower IGF-I levels in both animals and humans, and that the increases in IGF-I levels following re-feeding are strongly related to the essential amino-acid component of the diet.
The effects of protein and especially dairy protein on IGF-I could be important, because high serum IGF-I levels have been associated with a moderately increased risk of prostate cancer in several large-scale prospective studies.
However, few studies have reported on protein intake in relation to risk and, to our knowledge, this is the first study to examine specifically the association of dairy protein in risk.

An alternative hypothesis is that dairy products may increase prostate cancer risk via their high calcium content, and our finding of a positive association with calcium intake is consistent with some, but not all, prospective studies.
It has been suggested that a high calcium intake may increase risk by suppressing the synthesis of 1,25-dihydroxyvitamin D, which has an antitumour effect on human prostatic cells in vitro.
However, a randomised controlled trial showed that, although long-term calcium supplementation (1.2 g calcium per day) slightly reduced serum 1,25-dihydroxyvitamin D concentrations, it was not associated with increased risk, although this trial was too small to exclude a moderate effect.
In addition, the evidence that circulating levels of either 1,25-dihydroxyvitamin D or its precursor 25-dihydroxyvitamin D are inversely related to risk is inconsistent.
Overall, the evidence that a high calcium intake affects risk through mechanisms related to vitamin D production appears limited.
It is possible that the association seen with dairy calcium intake may be due to its high correlation with other aspects of dairy foods, particularly protein, although it is difficult to separate out their independent effects.
Further, although the intake of nondairy calcium was low, the finding that it was not associated with risk suggests that another component of dairy foods may be of greater aetiological relevance.

Some studies have suggested that the associations with dairy foods and calcium intake are stronger for aggressive disease.
In the current study, although these associations were slightly stronger for high-grade disease and for men recruited before the age of 60 years, the differences between the groups were not significant, and there were no comparable differences between localised and advanced-stage disease.
Several previous studies have found that risk is particularly elevated in men with a total calcium intake (i.e., diet plus supplement intake) above 2 g day−1.
However, we had no information on supplement use and although the present study found a significantly elevated risk in the top fifth of dietary intake, the mean intake of this category, based on 24-h recall data, was 1.3 g day−1; less than 1% of the cohort had a dietary calcium intake of 2 g day−1 or more.
As such, we had limited power to assess whether very high calcium intake is associated with increased risk.

Our finding that total meat or red meat intake is not associated with prostate cancer risk is consistent with most previous prospective studies, although some found positive associations with red meat, hamburgers, beef or cooked processed meat for either total or advanced prostate cancer.
For fish, our results, which are based on a wide range of intake, provide no evidence that intake is associated with risk, and is consistent with most previous studies, although some have reported a negative or positive association.

Our study has some limitations. As in other large epidemiological studies, dietary intake is estimated using relatively simple dietary questionnaires that are subject to measurement errors leading to attenuated risk estimates. Nonetheless, the questionnaires in all EPIC centres were validated, and dietary intakes were calibrated with measures from a standardised 24-h diet recall method.

In conclusion, the results from this large prospective study are consistent with the hypothesis that a high intake of protein or calcium from dairy products may increase prostate cancer risk.
 

Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να απενεργοποιήσετε τις διαφημίσεις.

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
mimis giova είπε:

Δες εδώ, το ποστ 1255 καθώς και το σχετικό λινκ

http://www.hairlossgr.com/forum/thread-8039-page-126.html


Άκης είπε:
Μιας και έχουν αναφερθεί τα γαλακτοκομικά στο παρών νήμα, παραθέτω μια αξιόλογη έρευνα (έχω χάσει κάμποσες σελίδες του νήματος και δεν γνωρίζω αν την έχετε βάλει ήδη), η οποία αναφέρει ότι η λήψη πρωτεΐνης & ασβεστίου από τα γαλακτοκομικά προϊόντα συνδέεται με τον καρκίνο του προστάτη (ή καλύτερα με το ρίσκο της εμφάνισης του καρκίνου και στην ουσία είναι ένα μέρος μιας "φήμης" που αναφέρεται καιρό και απλά δεν υπάρχουν αξιόλογα αποτελέσματα) και παρακάτω παραθέτω μόνο ένα μέρος της έρευνας:

Animal foods, protein, calcium and prostate cancer risk: the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition
tbl1


In this prospective study of 2727 cases of prostate cancer, the consumption of protein and calcium derived from dairy foods were significantly positively associated with risk.
Strengths of the EPIC study are its prospective design, the large number of prostate cancer cases and the wide range of animal food intakes.
We were also able to consider other possible risk factors such as education, marital status, alcohol intake, height, weight, energy intake, smoking and physical activity.

Our results are compatible with the hypothesis that a high intake of dairy protein is associated with increased prostate cancer risk (Gao et al, 2005).
Although we found no association with milk intake per se, protein and calcium intake derived from dairy foods, and also yoghurt intake, were significantly associated with increased risk.
This apparent discrepancy may, in part, be because dairy protein and calcium are derived from a combination of dairy products, which on their own only exhibit a weak association with risk.

It has been hypothesised that the high protein content of dairy products may increase risk by increasing circulating levels of IGF-I, as shown in several cross-sectional studies and some intervention trials (Heaney et al, 1999; Hoppe et al, 2004).
Vegan men and women (who consume no dairy or other animal products) have significantly lower serum IGF-I levels than both lacto-ovo vegetarians and meat eaters, which may be due to their lower intake of essential amino acids.
Intervention studies have also shown that protein restriction can lower IGF-I levels in both animals and humans, and that the increases in IGF-I levels following re-feeding are strongly related to the essential amino-acid component of the diet.
The effects of protein and especially dairy protein on IGF-I could be important, because high serum IGF-I levels have been associated with a moderately increased risk of prostate cancer in several large-scale prospective studies.
However, few studies have reported on protein intake in relation to risk and, to our knowledge, this is the first study to examine specifically the association of dairy protein in risk.

An alternative hypothesis is that dairy products may increase prostate cancer risk via their high calcium content, and our finding of a positive association with calcium intake is consistent with some, but not all, prospective studies.
It has been suggested that a high calcium intake may increase risk by suppressing the synthesis of 1,25-dihydroxyvitamin D, which has an antitumour effect on human prostatic cells in vitro.
However, a randomised controlled trial showed that, although long-term calcium supplementation (1.2 g calcium per day) slightly reduced serum 1,25-dihydroxyvitamin D concentrations, it was not associated with increased risk, although this trial was too small to exclude a moderate effect.
In addition, the evidence that circulating levels of either 1,25-dihydroxyvitamin D or its precursor 25-dihydroxyvitamin D are inversely related to risk is inconsistent.
Overall, the evidence that a high calcium intake affects risk through mechanisms related to vitamin D production appears limited.
It is possible that the association seen with dairy calcium intake may be due to its high correlation with other aspects of dairy foods, particularly protein, although it is difficult to separate out their independent effects.
Further, although the intake of nondairy calcium was low, the finding that it was not associated with risk suggests that another component of dairy foods may be of greater aetiological relevance.

Some studies have suggested that the associations with dairy foods and calcium intake are stronger for aggressive disease.
In the current study, although these associations were slightly stronger for high-grade disease and for men recruited before the age of 60 years, the differences between the groups were not significant, and there were no comparable differences between localised and advanced-stage disease.
Several previous studies have found that risk is particularly elevated in men with a total calcium intake (i.e., diet plus supplement intake) above 2 g day−1.
However, we had no information on supplement use and although the present study found a significantly elevated risk in the top fifth of dietary intake, the mean intake of this category, based on 24-h recall data, was 1.3 g day−1; less than 1% of the cohort had a dietary calcium intake of 2 g day−1 or more.
As such, we had limited power to assess whether very high calcium intake is associated with increased risk.

Our finding that total meat or red meat intake is not associated with prostate cancer risk is consistent with most previous prospective studies, although some found positive associations with red meat, hamburgers, beef or cooked processed meat for either total or advanced prostate cancer.
For fish, our results, which are based on a wide range of intake, provide no evidence that intake is associated with risk, and is consistent with most previous studies, although some have reported a negative or positive association.

Our study has some limitations. As in other large epidemiological studies, dietary intake is estimated using relatively simple dietary questionnaires that are subject to measurement errors leading to attenuated risk estimates. Nonetheless, the questionnaires in all EPIC centres were validated, and dietary intakes were calibrated with measures from a standardised 24-h diet recall method.

In conclusion, the results from this large prospective study are consistent with the hypothesis that a high intake of protein or calcium from dairy products may increase prostate cancer risk.

thx Ακη, αυτό που επίσης έχει ενδιαφέρον σε όσα αναφέρει είναι η επίδραση των γαλακτοκομικών στην σύνθεση της 1,25-dihydroxyvitamin D.

Εδώ αναφέρω πόσο σημαντική είναι η vdr για την προστασία των ενδοθηλιακών κυττάρων
http://www.hairlossgr.com/forum/thread-8742-page-23.html

Επίσης ένας αρνητικός παράγων των γαλακτοκομικών στους ενήλικες είναι και η παστερίωση που το κάνει παντελώς μη βιοδιαθέσιμο με αποτέλεσμα το ασβέστιο αυτό να δουλεύει ως σκουριά σε ιστούς, κύτταρα και αρτηρίες.
 
gomi καπου ειχες αναφερει οτι τα λιπαρα καθε ειδους δεν ειναι καλα.Δηλαδη ακομα και τα φυτικα λιπη απο ελαιολαδο και αμυγδαλα για παραδειγμα(και γενικα τα λιπη που ανεβαζουν την καλη χοληστερινη) μπορει να κανουν κακο?
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
fousekisss είπε:
gomi καπου ειχες αναφερει οτι τα λιπαρα καθε ειδους δεν ειναι καλα.Δηλαδη ακομα και τα φυτικα λιπη απο ελαιολαδο και αμυγδαλα για παραδειγμα(και γενικα τα λιπη που ανεβαζουν την καλη χοληστερινη) μπορει να κανουν κακο?

Το Νο.1 για αύξηση της καλής χοληστερίνης είναι το λάδι καρύδας. Το έχω δει στην πράξη με τις εξετάσεις μου να σπάνε όλα τα ρεκόρ, τόσο πολύ που ο γιατρός τα είχε χάσει.
Από κει και πέρα, το ελαιόλαδο όπως και τα αμύγδαλα, εννοείται και δεν είναι κακά λιπαρά και μάλιστα είναι και πολύ χρήσιμα για τον οργανισμό.
Το πρόβλημα που εξετάζω είναι ο οξείδωσή τους από έλλειψη κυτταροπροστατευτικών γονιδίων στα αγγεία μας.
Αν για παράδειγμα κάνεις μια δίαιτα τύπου άτκινς, θα δεις ότι το σύνολο αυτών που έχουν προδιάθεση για Α.Α. θα τρέχει και δεν θα φτάνει με την τριχόπτωση.
Σε πολλούς έχω διαβάσει να ξεκινάει το πρόβλημα μετά από τέτοια δίαιτα και κανείς δεν επανήλθε μετά.

Τέτοιες δίαιτες είναι φουλ στα λιπαρά και στην πρωτείνη.

Εγώ απλά προσπαθώ να αποφεύγω εννοείται όλα τα λιπαρά και αφήνω μόνο λίγο ελαιόλαδο ή λάδι καρύδας σε σύνολο 2κ της σούπας την ημέρα.
Εννοείται πως κανένα από τα λάδια αυτά δεν θα πρέπει να είναι μαγειρεμένο, αλλά να μπαίνει στο φαγητό ωμό.
 

cool11

Well-Known Member
Οι ξηροι καρποι, με τα 'καλα' ω3 λιπαρα τους, αμυγδαλα-φουντουκια-καρυδια, βοηθουν καθολου στην τριχοπτωση;
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
Και τα ω3 σε σχετικά αυξημένες δόσεις, τα ίδια ακριβώς προβλήματα προκαλούν..
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
Omega-3 fatty acids attenuate constitutive and insulin-induced CD36 expression through a suppression of PPAR α/γ activity in microvascular endothelial cells.

Madonna R, Salerni S, Schiavone D, Glatz JF, Geng YJ, De Caterina R.
Author information

Abstract

Microvascular dysfunction occurs in insulin resistance and/or hyperinsulinaemia.

Enhanced uptake of free fatty acids (FFA) and oxidised low-density lipoproteins (oxLDL) may lead to oxidative stress and microvascular dysfunction interacting with CD36, a PPARα/γ-regulated scavenger receptor and long-chain FFA transporter.

We investigated CD36 expression and CD36-mediated oxLDL uptake before and after insulin treatment in human dermal microvascular endothelial cells (HMVECs), ± different types of fatty acids (FA), including palmitic, oleic, linoleic, arachidonic, eicosapentaenoic (EPA), and docosahexaenoic (DHA) acids.

Insulin (10(-8) and 10(-7) M) time-dependently increased DiI-oxLDL uptake and CD36 surface expression (by 30 ± 13%, p<0.05 vs. untreated control after 24 hours incubation), as assessed by ELISA and flow cytometry, an effect that was potentiated by the PI3-kinase inhibitor wortmannin and reverted by the ERK1/2 inhibitor PD98059 and the PPARα/γ antagonist GW9662.

A ≥ 24 hour exposure to 50 μM DHA or EPA, but not other FA, blunted both the constitutive (by 23 ± 3% and 29 ± 2%, respectively, p<0.05 for both) and insulin-induced CD36 expressions (by 45 ± 27 % and 12 ± 3 %, respectively, p<0.05 for both), along with insulin-induced uptake of DiI-oxLDL and the downregulation of phosphorylated endothelial nitric oxide synthase (P-eNOS).

At gel shift assays, DHA reverted insulin-induced basal and oxLDL-stimulated transactivation of PPRE and DNA binding of PPARα/γ and NF-κB.

In conclusion, omega-3 fatty acids blunt the increased CD36 expression and activity promoted by high concentrations of insulin. Such mechanisms may be the basis for the use of omega-3 fatty acids in diabetic microvasculopathy.
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
Να ξεκαθαρίσω λίγο το σκεπτικό μου όσον αφορά τα λιπαρά, για να μην τα λέμε από την αρχή μέσω pm.

Τα λιπαρά που τρώμε καθημερινά, τα συναντούμε σε δυο κατηγορίες.

Η πρώτη αφορά τα συσκευασμένα προϊόντα, στα οποία περιλαμβάνονται μέσα ως φυτικά λιπαρά, όπως λάδι σόγιας, καλαμποκέλαιο, ηλιέλαιο κ.α

Η άλλη κατηγορία αφορά τα τηγανιτά που λίγο πολύ συμπεριλαμβάνονται και κάποια από τα παραπάνω, όπως και το ελαιόλαδο.

Γιατί αυτού του είδους τα λιπαρά είναι τόσο καταστροφικά για εμάς?

Δείτε στο παρακάτω βίντεο

http://www.youtube.com/watch?v=H6YP5RViaAE

Όλα τα φυτικά λιπαρά, τα οποία ΔΕΝ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ, γι αυτό και μας τα προωθούν ως υγιή, όταν έρθουν σε επαφή με οξυγόνο, σιγά σιγά οξειδώνονται, δηλαδή όπως φαίνεται στο βίντεο, δημιουργείται μια κολλώδης ουσία στις κυτταρικές μεμβράνες των αγγείων.

Το ανοσοποιητικό μας λοιπόν, όταν πάρει χαμπάρι τη δουλειά, την αναγνωρίζει ώς απειλή για τις αρτηρίες μας και γενικότερα για τα αγγεία μας.
Οπότε για να μας προστατεύσει από αυτή την οξείδωση που θα διέλυε στην κυριολεξία τα τοιχώματα των αρτηριών μας, δημιουργεί γύρω από αυτά, εσωτερικά, μια μορφή "πέτρας" ώστε να τα προστατέψει. (αθηρωματική πλάκα) Από κει ξεκινάει το πάρτι της φλεγμονής και των προσταγλανδίνων. Επίσης αποτελεί αιτίες υπέρτασης, καθώς όσο η ροή του αίματος δυσκολεύεται να περάσει από τα αγγεία που όλο και στενεύουν, η καρδιά ανεβάζει στροφές ώστε να αυξηθεί η πίεση του αίματος και να περάσει από αυτά.

H διαδικασία φαίνεται εδώ

http://www.youtube.com/watch?v=mCYAOeEe6-w

Το ίδιο συμβαίνει και με τα ωμέγα 3, καθότι περιλαμβάνουν πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.

Οι εξετάσεις που κάνουμε για χοληστερίνη στο κλασσικό μας τσεκ απ, δείχνουν την LDL και HDL, αλλά δεν είναι σωστός δείκτης, γιατί παρόλο που μπορεί να είναι ανεβασμένη η κακή χοληστερίνη, δεν δείχνουν τι γίνεται με την πραγματική αιτία, που είναι η οξειδωμένη χοληστερίνη, ή αλλιώς oxldl.
(υπάρχει εξέταση γι αυτό)

Υπάρχουν πολλά στατιστικά στο νετ για όποιον θέλει να αναζητήσει, που δείχνουν ότι άνθρωποι με χαμηλούς δείκτες της κακής χοληστερίνης, πεθαίνουν από έμφραγμα και εγκεφαλικά, ενώ με αυξημένους δείκτες όχι.

Φυσικά δεν λέω ότι αν έχουμε ανεβασμένη χοληστερίνη είναι καλό, αλλά έχει σημασία από που προέρχεται αυτή.

Γιατί?

Γιατί τα κορεσμένα λιπαρά που μας έχουν μάθει να τα αποφεύγουμε σαν ο διάολος το λιβάνι, ανεβάζουν τους δείκτες της ldl, δηλαδή μπορεί να δείξουν την κακή χοληστερίνη μας στις εξετάσεις ανεβασμένη, όμως ΔΕΝ ΟΞΕΙΔΩΝΟΝΤΑΙ όταν έρθουν σε επαφή με οξυγόνο, αλλά παραμένουν αδρανή.

Ο μεγάλος υπεύθυνος για την αθηροσκλήρωση, δεν είναι τα ζωικά λιπαρά, τα βούτυρα και οι κρόκοι αυγών, αλλά αυτά που μας πλασάρουν ως υγιή και τα οποία δεν ανεβάζουν μεν τους δείκτες της χοληστερίνης, αλλά δουλεύουν υπογείως καταστρέφοντας τα αγγεία μας.

Είναι προτιμότερο όταν κάποιος θέλει να τηγανίσει να το κάνει σε βούτυρο ή σε λάδι καρύδας, που δεν οξειδώνονται σε υψηλές θερμοκρασίες, παρά στα υπόλοιπα φυτικά λάδια.
Το ελαιόλαδο δυστυχώς ανήκει σε αυτά, αλλά έχει πολύ υψηλή θρεπτική αξία, οπότε ωμό με μέτρο, χρειάζεται. Το ίδιο και για τα ωμέγα 3 τα οποία θα πρέπει να βρίσκονται όσο το δυνατό σε σωστό ratio με τα ωμέγα 6.
 

weznem

Well-Known Member
το παρθενο ελαιολαδο οξειδωνεται γκομι? διοτι εγω ηξερα οτι η χημικη του συσταση σε σχεση με τα ηλιελαια και τα σπορερελαια δεν μεταβάλλεται τοσο ευκολα για 2-3 φορες τηγανισμα στο ιδιο λαδι..
το λαδι καρυδας ειναι ευγεστο?που το βρισκουμε,στα βιολογικα προιοντα?νομιζω οτι ειναι ακριβο ομως...?
οποτε με λιγα λογια τα τηγανιτα ειναι οτι χειροτερο σαν τροπος μαγειρικης..αν και δεν γινεται να τα εξαλειψουμε..
πως γινεται να τηγανισεις πατατες σε βουτυρο?σε λαδι καρυδας το αντιλαμβανομαι αλλα σε βουτυρο?
μια τελευταια ερωτηση: τα γαλακτοκομικα δεν ειναι βιοδιαθέσιμα για τον οργανισμο μας.. συμπεριλαμβανομένων και των γιαουρτιών? και αν οχι εννοεις τα βιολογικα γιαουρτια και οχι τα συνηθισμένα στα σουπερμαρκετ?
 

GOMI

Moderator
Μέλος του προσωπικού
ναι wez, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο περιέχει και χλωροφύλλη που βοηθάει τα ακόρεστα λιπαρά οξέα που έχει να οξειδωθούν γρηγορότερα. Επίσης σε πολύ αργό βαθμό γίνεται και μόνο με το άνοιξε κλείσε του μπουκαλιού καθώς εκτίθεται σε αέρα και φως.

Το αγνό μη ραφιναρισμένο λάδι καρύδας, αν το φας ωμό, έχει τη γεύση της καρύδας κλασσικά, αν τηγανίσεις με αυτό, εγώ δεν καταλαβαίνω διαφορά. Επίσης κατά το τηγάνισμα δεν πετάγεται όπως το ελαιόλαδο, που δείχνει τη σταθερότητά του σε υψηλές θερμοκρασίες. Δυστυχώς ναι, είναι ακριβό και δεν συμφέρει αν τηγανίζεις συχνά πυκνά.
Σε βούτυρο επίσης έχω τηγανίσει, χωρίς κανένα πρόβλημα. Μην φανταστείς ότι βγαίνει οικονομικότερα πάντως.
Οι παλιοί μου έλεγε η μητέρα μου, τηγάνιζαν σε λαρδί. Ακόμα και αυτό, ήταν πιο υγιεινό από τα φυτικά λάδια που καταναλώνουμε όλοι σήμερα.

Όλα τα γαλακτοκομικά έχουν τα αρνητικά τους, το μόνο που κάπως τα αντισταθμίζει είναι το 24ωρης ζύμωσης γιαούρτι που έχει ζωντανά βακτήρια και βοηθάει στις φλεγμονές. Αλλά πρέπει να το φτιάχνεις μόνος σου.
 
Μπλουζα