oreo
Well-Known Member
Φίλε platane συμφωνώ μαζί σου και προσθέτω την δικιά μου οπτική. Το learning curve είναι μια πολύ ευγενική προσπάθεια συγκάλυψης της πραγματικότητας. Η λέξη που ψάχνουμε εδώ είναι ο πειραματισμός. Εγώ δεν θα ήθελα να βρεθώ στην περίοδο πειραματισμού του οποιουδήποτε ακόμα και κορυφαίου. Δεν θα ήθελα να τελειοποιήσει κανείς την εξασκησή του στο κεφάλι μου. Άρα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα για ακόμη 1 φόρα, ότι η έρευνα του υποψηφίου είναι αέναη (εως ότου επιλέξει φυσικά) και γνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά της κεφαλής του,τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται (προ αλλαγής και έκπληξης) και το team που χειρουργεί μπορεί να αισθάνεται οτι έρχεται ευκολότερα πιο κοντά στον στόχο του.Λοιπόν ας πάρουμε λίγο τα πράγματα από την αρχή. Καταρχάς να συμφωνήσουμε ότι είμαστε όλοι εδω για να πολεμήσουμε ένα κοινό εχθρό οπότε οι αλληλοκατηγορίες δεν νομίζω ότι οφελούν
Αυτά σαν πρόλογο. Ως ασθενής της HDC στο παρελθον έχω να παρατηρήσω τα εξής πιο ειδικά αλλά εύκολα γενικεύονται.
Στα τελευταία περιστατικά έχουμε δει μία καταπόνηση της δότριας παραπάνω απο αυτό που μας έχει συνηθίσει, ειδικά η διαχείριση της δότριας ήταν κάτι από τα δυνατά χαρτιά της εν λόγω κλινικής.
Επίσης έχουμε δει περιστατικά πύκνωσης με αρκετά φτωχα αποτελέσματα (να το θέσω ευγενικά). Αυτά λοιπόν είναι τα γεγονότα (το ειδικό μέρος)
Πάμε τώρα να προσπαθήσουμε να τα ερμηνεύσουμε (πάντα αποτυπώνοντας τη προσωπική μου άποψη)
Η HDC μέχρι κάποια χρόνια (σίγουρα και τη χρονιά που έκανα εγώ το 2016) πήγαινε πιο συντηρητικά στις εξαγωγές (ημερίσιες συνεδρίες μέχρι 1600-1700 το πολύ grafts), δεν έμπαινε για πυκνώσεις πέρα ελαχίστων περιπτώσεων/εξαιρέσεων, έβαζε λίγο λιγότερα grafts στην α ζώνη και γενικότερα πήγαινε πιο συντηρητικά με αποτέλεσμα να παράγει ικανοποιητικά αποτελέσματα σχδεόν πάντα αλλά με ένα άνω όριο και ήταν γιαυτό το λόγο πίσω από κλινικές Ισπανίας (τις γνωστές σε όλους, Erdogan κτλ κτλ) άλλα πάντα στίς καλύτερες κλινικές της Ευρώπης (μέσα στις 10-20).
Όταν λοιπόν λόγω του ανταγωνισμού μιας και ξεπετάχτηκαν καινούρια "φυντάνια" και καινουριων τεχνικών προσπάθησαν να "αναβαθμιστουν" (για καλό είναι αυτό εννοείται και ορθώς πράξανε)
και να βελτιωθούν φέυγοντας από την πεπατημένη και το comfort zone τους( μεγαλύτερες συνεδρίες, πυκνώσεις κτλ )τους βλέπουμε τα αποτελέσμα αυτά. Και είναι απόλυτα λογικό και εύλογο όταν βρίσκεσαι στη φάση του learning curve
να συμβαίνει αυτό (το είχε θίξει και ο CVIAL σε παλιότερο νήμα). Μέχρι λοιπον να κάνεις adapt/adopt τις νέες τεχνικές να έχεις κάποιες αστοχίες. Η ένσταση η δικιά μου είναι ότι πρέπει όλα αυτά να γίνονται step by step και να "κατακτιέται" κάτι σταδιακά και όχι από τη μία μέρα στην άλλη έτσι ώστε να είναι μικρότερές οι τυχούσες αστοχίες και τα προβλήματα που θα προκύπτουν να είναι αναστρέψιμα. Επίσης θα πρέπει να μπουν στο παιχνίδι πιο ουσιαστικές και ακριβείς μετρήσεις (μιας και σε αυτό το τομέα είναι πίσω) και ίσως η χρήση pen τουλάχιστον σε περιπτώσεις πυκνώσεων που κατά τη γνώμη μου είναι απαραίτητο.
Αυτά είχα να παρατηρήσω και τα παραθέτω σαν προβληματισμό και τροφή για σκέψη.
Τέλος δεν θα βαρεθώ να λέω οτι απο την στιγμή που βρίσκεσαι σε ανθρώπινα χέρια και μάλιστα σε ομάδα αυτών, κάντε και ένα σταυρό.
Μπορεί η 1 technician να μάλωσε με το amore, μπορεί ο γιατρός να έμαθε οτι ξενογά....ε η γυναίκα του, μπορεί η άλλη technician να έχει σιχαθεί την δουλειά και να το κάνει αγγαρεία , θέματα υγείας και και... Χαριτολογώ αλλά όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.
(Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένη κλινική για να μην παρερμηνευτώ)